Gepeste gehandicapte Kees (70) lucht zijn hart op basisschool

"Ik ontweek altijd groepjes jongeren. Ze scholden me uit voor dronkaard, omdat ik moeilijk loop", vertelt Broers. "Ze denken ook vaak dat ik een geestelijke beperking heb. En dat doet pijn".

Kees Broers is geboren met Cerebrale Parese, een houdings- en bewegingsstoornis. Broers heeft last van spasme en kan moeilijk praten, lopen en voorwerpen oppakken.

Dat het een goede stap is om de confrontatie met de leerlingen aan te gaan, blijkt al na enige minuten. De kinderen luisteren aandachtig en lachen om de humoristische Veenendaler. Hij heeft proefjes bedacht om de kinderen te laten ervaren hoe het voelt om een handicap te hebben.

"Mijn vingers werden aan elkaar getaped. Ik moest een berichtje versturen op de telefoon, maar dat ging helemaal niet!", vertelt Claire uit groep 7. Ook klasgenootje Lauren is onder de indruk van het verhaal van Kees. "Het is heel erg dat hij wordt uitgescholden voor iets waar hij niks aan kan doen".

Kees Broers heeft het ijs na zeventig jaar weten te breken. Wanneer hij de school verlaat, rennen de kinderen achter hem aan en geven hem een dikke afscheidsknuffel. "Prachtig!", zegt Broers ontroerd. "Ik ontwijk deze plek niet langer, maar zoek het voortaan juist op!"

De gastles was een initiatief van de organisatie Nederland Onbeperkt.