Stille tocht voor gevangenen Kamp Amersfoort: "Dit doet mij echt heel veel"

Een van deelnemers aan de stille tocht was de 74-jarige Jan de Muijnck uit Zeeland. "Ik heb mijn vader nooit gekend, alleen van een foto", vertelde hij. De Muijnck is samen met zijn zoon en kleindochter naar Amersfoort gereden om mee te lopen met de tocht. "Ik hoop dat hij op ons neerkijkt en ziet dat we de tocht lopen."

Op 11 oktober 1944 was de grootste uittocht uit Kamp Amersfoort. Zo'n 1400 mannen liepen naar het station om gedeporteerd te worden naar Neuengamme. Velen keerden nooit meer terug, onder wie de vader van De Muijnck. "Ik heb hem leren kennen van een foto. Twee maanden nadat hij Amersfoort verliet is hij overleden."

Nooit eerder werden de afgevoerde gevangenen op deze manier herdacht. "Beter laat dan nooit", zegt De Muijnck over de herdenking. "Ik heb ook het gevoel dat er steeds meer aandacht voor de Tweede Wereldoorlog komt."

Naast nabestaanden liepen ook de burgemeesters van Amersfoort, Leusden en Putten mee. Tijdens de tocht van precies 73 jaar geleden liepen ook ruim zeshonderd Puttense mannen mee. "Ik vind het heel belangrijk om dit te herdenken", zei de burgemeester. Ook het brandweerkorps van Putten was aanwezig.

Kamp Amersfoort nam het initiatief genomen voor de herdenking. Zij willen de mogelijkheid onderzoeken om de afgevoerde gevangenen jaarlijks te herdenken. Jan de Muijnck zou dat een goed initiatief vinden. "Ik weet niet of ik er volgend jaar bij kan zijn, maar ik zou het waarderen dat dit ieder jaar herdacht wordt. De herdenking roept veel emoties bij mij op, dit doet mij echt veel."

Bij het station van Amersfoort hebben de aanwezigen een kaarsje neergezet.