Woonbooteigenaren hebben last van droogte

Haar woonwark ligt in het Inundatiekanaal, een zijtak van de Nederrijn. Prachtig landelijk, maar wel overgeleverd aan de elementen. Begin dit jaar stond het water zo hoog dat Marianne alleen per roeiboot aan wal kon komen. "Dat was wel exreem", herinnert ze zich. "Onze woonark maakte water, maar de schade bleef gelukkig beperkt. Het peil stond twee meter hoger dan normaal."

Maar nu heeft Marianne te maken met de gevolgen van de langdurige droogte. Als ze op haar woonark wil komen, moet ze een sprongetje van ruim een meter maken. "Het is nog niet zo erg als in 2003. Toen lag de boot echt op het droge", vertelt ze. "Maar er is daarna gebaggerd en dat heeft de situatie wel verbeterd."

Vooral als ze boodschappen moet doen is het even lastig. "Dan zet ik mijn boodschappentas op de brug, spring ik de boot op en haal ik de tas aan boord. Daarnaast moet ik goed opletten dat door het lage waterpeil de trossen niet knappen en in de gaten houden of de slang van de rioolpomp niet losschiet. Maar de ark ligt recht, dat is het belangrijkste."

Hoewel er voor de komende dagen een aantal stevige regenbuiten voorspeld zijn, is er meer nodig voor een hoger waterpeil in de Nederlandse rivieren. "Dan moet het ook regenen in Duitsland en in de Alpen. Uiteindelijk komt het water wel weer. Het is in ieder geval nooit saai hier", lacht Marianne.