'Survivors' stappen op de fiets: "Om te laten zien wat er mogelijk is na kinderkanker"

De deelnemers hadden zelf als kind kanker, of een broertje of zusje met kanker. 'Survivors' noemen ze zich. Zeven dagen lang fietsen zij kriskras door de regio om geld in te zamelen voor de Vereniging Ouders, Kinderen en Kanker uit Nieuwegein. Onderweg gaan ze allerlei fysieke uitdagingen aan.

"Om te laten zien wat er mogelijk is na kinderkanker", zegt Gerdo Evertsen. Hij is dit jaar één van de begeleiders van de fietstocht, nadat hij eerder zelf al twee keer als deelnemer meefietste. Bij hem werd op 15-jarige leeftijd een hersentumor ontdekt.

Samen fietsen is magisch, vindt Gerdo. "Je bent met een groep lotgenoten. Ook al heb je niet dezelfde soort kanker gehad, je hebt toch iets gemeenschappelijks. Je begrijpt elkaar. Als er eentje even moe is, kun je daar goed inkomen, want bijna iedereen die kinderkanker gehad heeft, heeft als later effect dat ze sneller vermoeid zijn."

Het is ook een hoopvolle boodschap aan anderen die te maken hebben met de ziekte. "Dat we kunnen laten zien: kijk, dit kunnen wij na het overleven van kanker. Dus dat je aan ouders kan vertellen wat je allemaal hebt bereikt nadat je ziek bent geweest. Dat geeft dan toch weer hoop, van: 'goh, dat zou mijn kind ook gewoon kunnen'. Dat is het mooiste wat er is."

De deelnemers aan de week laten zich ook sponsoren. Zo zamelen ze geld in voor de Vereniging Ouders, Kinderen en Kanker (VOKK). De VOKK gebruikt het geld om ouders te ondersteunen die een kind met kanker hebben.

Eén van de initiatieven van de vereniging is de Kanjerketting. "Kinderen met kanker krijgen voor elke behandeling die ze ondergaan een kraal", legt Gerdo uit. "Elke Kanjerketting begint met een ankertje van hoop en dan de naam van het kind. En daarna beginnen alle kralen." Elke chemo, elke operatie, elke keer bloedprikken, elk infuus: voor alles wat de kinderen meemaken, krijgen ze een kraal.

"Zo kun je terugkijken op wat je allemaal is overkomen. Want de kralen laten zien in welke volgorde de behandeling is verlopen. En als het allemaal klaar is, dan is er de bloemenkraal. Die betekent dat het einde behandeling is en dat je beter bent. Dus dat is de mooiste kraal."

"Het maakt het toch een beetje draaglijk voor die kinderen. Ook al is het wel confronterend. Als ik zelf zo'n hele lange kanjerketting zie, denk ik: zo, wat heeft dat kind allemaal meegemaakt. Maar die kinderen kijken echt uit naar het krijgen van zo'n kraal na een behandeling."

Of het niet heftig is om zo'n fietstocht te begeleiden? "Je kunt het zo emotioneel zwaar maken voor jezelf als je wilt. Ik vind het alleen maar fijn dat je een voorbeeld kunt zijn voor ouders van kinderen die nu ziek zijn. Je moet gewoon accepteren wat er in het verleden is gebeurd. En wat is gebeurd, kun je toch niet meer veranderen. Dan kun je er maar beter het beste van maken", zegt Gerdo.

Hij hoopt vooral dat de fietsers een onvergetelijke tijd hebben. "Dat zij net zo'n fijne ervaring gaan hebben, als ik destijds had."

De Ketting van Ballonnen ontstond in 1994. Toen ging de tocht nog langs alle kinderoncologische centra van Nederland, een tocht van 650 kilometer. Maar sinds dit jaar is in Utrecht het Prinses Máxima Centrum geopend. "In die andere ziekenhuizen liggen kinderen alleen nog maar voor dagbehandeling", zegt Gerdo. De tocht blijft daarom dit jaar in en om Utrecht.

"We fietsen elke dag tussen de 30 en 50 kilometer. En elke dag gaan de deelnemers een uitdaging aan om te laten zien wat er mogelijk is na kanker. Om zo ouders met een kind met kanker hoop te geven. Dat het met hun kind ook wel goed gaat komen." Want dat is volgens Gerdo het belangrijkste: "Zo positief blijven als het maar kan".