Minister krijgt kijkje in de keuken van Gastenhuis Vleuten

Emiel en Diane runnen het Gastenhuis, waar twintig mensen met dementie wonen. De bewoners zijn geen patiënten of cliënten maar heten gewoon buren. De deur gaat er niet op slot, als een bewoner een wandelingetje wil maken dat moet dat kunnen, ook zonder begeleiding. "Het leven heeft gewoon risico's. Maar als je alles maar afschermt dan hou je niks meer in stand."

Ze wijken daarmee af van de norm die in de zorg lijkt gesteld. Zijn de andere verzorgingshuizen dan betuttelend? "Ja, dat vind ik zeker", zegt Diane de Jong.

De werkwijze van het Gastenhuis lijkt aan te slaan. De wachtrij is 'extreem lang' en ook de minister is benieuwd naar de methode die in Vleuten wordt gehanteerd.

Mevrouw Vermeer is een van de 'buren' en is erg tevreden. "Ik heb er 100 procent tegenaan gehikt om hier heen te gaan, maar het is me 200 procent meegevallen", vertelt ze. Zo zijn er dagelijks activiteiten en mag ze een ommetje maken wanneer ze daar zin in heeft.

Al gaat het af en toe mis en vergeet ze de weg naar huis. "Dat is weleens een enkele keer gebeurd. Maar dan hebben we een spotter", vertelt ze. De spotter is een gps-apparaatje met een knop. Die kunnen wandelaars indrukken om opgehaald te worden.

De vraag naar zorg voor dementerenden wordt steeds groter. Maar voor niet iedereen is er plek: "Dat is het verdrietige van Nederland. We willen dat mensen lang thuis blijven wonen", vertelt Diane. "Dat is ook goed hoor. Maar onze boodschap aan de minister is om te kijken naar de periode thuis. Wat kunnen we daar nog extra doen? Nu zijn mantelzorgers te zwaar belast."

In het Gastenhuis probeert de familie De Jong de overgang van bewoners naar een verzorgingshuis zo klein mogelijk te maken. "We proberen aan te sluiten op wat mensen gewend zijn en het zo huiselijk mogelijk te maken. Mensen nemen hun eigen dingen mee. Je ziet een gitaar staan. Een sjoelbak. Dat zijn dingen waar mensen gelukkig van worden."