Henk en het mysterie van de verdwenen vissen

Aan de rand van de Nedereindseplas ontmoet Henk een sportvisser en een eigenaar van een hengelsportzaak; zij geven hem zo al drie redenen voor het verdwijnen van de vissen. Visser Stanley van Veluwen is er van overtuigd dat het de Oost-Europese vissers zijn, die hun vangst niet weer teruggooien - zoals in Nederland gebruikelijk is onder sportvissers - maar lekker thuis opeten. Begrijpelijk, vindt Henk, die vroeger ook wel eens een maaltijd at die door zijn vader was gevangen.

Sander van Kooten, hengelsportwinkeleigenaar, hoort dit soort geluiden in zijn winkel vaak maar wijst bovendien op een andere schrokop: de aalscholver. Een beschermde vogel sinds de jaren tachtig maar nu in zulke grote aantallen aan het vissen, dat daarmee de vis uit de wateren verdwijnt. Sander noemt ook nog het stropen van vis als derde mogelijke oorzaak.

Bioloog en sportvisser Martin Hoorweg vertelt dat onze wateren tegenwoordig eigenlijk te helder zijn. Vroeger bevatte het water veel fosfaten en dat zorgde voor veel algengroei en dus troebel water. Waterplanten kregen door al het alg geen zonlicht meer kregen en vissen stierven door zuurstofgebrek. Maar algen zijn ook voedsel voor vissen. Doordat we minder fosfaten zijn gaan gebruiken in bijvoorbeeld wasmiddelen is er geen alg meer te vinden en dus hebben de vissen te weinig voedsel.Er moet weer een betere balans komen.

Waterplanten zijn nodig want daar kunnen vissen lekker in kunnen schuilen. Maar aangezien waterplanten de scheepvaart en doorstroom van water kunnen belemmeren, wordt er driftig gemaaid onder water. Martin pleit ervoor dat er met het maaien gewacht wordt tot na de paaitijd van de vissen, zodat de kleintjes veilig groot kunnen worden en ook zo de visstand weer kan verbeteren.

Kijk hier naar de hele uitzending.