Assepoesterkoetsen en antieke rijtuigen: een blik in Stalhouderij Vijfheerenlanden

PROVINCIE UTRECHT - Vroeger zag je ze regelmatig in het straatbeeld, maar tegenwoordig zijn ze een stuk zeldzamer: koetsen. Toch heeft Cees Reedijk uit Tienhoven aan de Lek er bijna zeventig. Ze staan in de Stalhouderij Vijfheerenlanden en gaan regelmatig de weg op. "Ze komen niet allemaal wekelijks buiten, maar ze werken nog wel", aldus Reedijk.
Vooral de zogenoemde assepoesterkoetsen zijn populair. Die worden gehuurd voor trouwerijen en grootse communiefeesten. Reedijk vertelt: "Als je ziet wat voor jurken meisjes soms aan hebben; daar is menig bruid jaloers op! Ouders investeren soms veel geld in feestjes. Een assepoesterkoets hoort er dan bij."
Cees Reedijk maakt een ritje met zijn assepoesterkoets
Cees Reedijk maakt een ritje met zijn assepoesterkoets © RTV Utrecht

ANTIEKE RIJTUIGEN

Zelf vindt Reedijk antieke koetsen mooier. In zijn stal staan exemplaren gemaakt in 1765, soms zelfs inclusief de originele reisboekjes. Samen met zijn ouders, die met het werk zijn begonnen, knapt hij ze op. "We struinen koetsbeurzen af op zoek naar onderdelen. Als je geluk hebt, vind je bijvoorbeeld authentieke lampen: prachtig!"
Wie denkt dat de ouders van Reedijk 'binnen' zijn met de stal vol koetsen, heeft het mis. "De waarde van koetsen is gekelderd. Je hebt tegenwoordig geen jeugd meer die met antiek bezig is. Het is nu een beetje wat een gek ervoor geeft." De ouders van Reedijk droomden van een 'dik pensioen', maar dat zit er kortom niet in.

TRADITIE

Ondanks de veranderende tijden hoopt Reedijk de stalhouderij nog lang te behouden. "Ik wil het vak in ere houden", vertelt hij. "In de jaren '60 waren er veel stalhouderijen, maar door verschillende crises zijn dat er steeds minder geworden. In crisistijd houden mensen de hand op de knip en is het huren van een koets voor speciale gelegenheden iets waar ze op bezuinigen."
In de stalhouderij staan veel antieke koetsen
In de stalhouderij staan veel antieke koetsen © RTV Utrecht
Reedijk kan niet meer van de stalhouderij leven, dus heeft er een baan naast. Toch geniet hij vooral van zijn werk als koetsier. "Je bent de hele dag met je dieren bezig; dat is de passie", zegt Reedijk. "Het is ouderwets, maar er zijn nog genoeg mensen die het een traditie vinden om te trouwen met paard en wagen erbij."

BEGRAFENIS

Als Reedijk op een gegeven moment 'zijn hoofd neerlegt', ofwel: doodgaat, dan hoopt hij per koets naar de begraafplaats te gaan. Hij mijmert: "Er zijn jongeren in de buurt die soms komen helpen, ook bij begrafenissen. Het zou mooi zijn als er tegen die tijd nog steeds mensen zijn die rijden, zodat ook ik in een koets naar m'n laatste rustplaats gebracht kan worden."
De weg op met een assepoesterkoets: "Voorwaarts!"

Heb je een tip of opmerking? Stuur ons je nieuws of foto via WhatsApp of mail.