WOII in foto's: Het zoontje van de officier

VREELAND - Hoewel er allerhartelijkst tegen hem gedaan wordt, lijkt het peutertje op de foto het toch maar wat ongemakkelijk te vinden, al die aandacht en dan óók nog een fotograaf in de buurt. Sinds de zoektocht naar foto's uit de oorlogsperiode (zie kader) begon, zoekt RTV Utrecht ook naar dit aandoenlijke mannetje. En we vonden hem!
Dit jaar is het 75 jaar geleden dat Nederland bevrijd werd. Om de oorlogsjaren ook nu nog een gezicht te geven, startte onder de naam 'de Tweede Wereldoorlog in 100 foto's' een grote landelijke zoektocht naar foto's die een goed beeld van die tijd geven.
Ook uit onze regio kwamen indrukwekkende foto's. De komende weken blikken we terug op de verhalen die deze beelden nog altijd vertellen.

AMSTERDAMSE PEUTER

Het blijkt te gaan om een Amsterdamse peuter, Henny Willems. Henny was destijds 3 jaar en het zoontje van een legerofficier. Toen hij eenmaal volwassen was, verhuisde hij naar Brabant, waar hij samen met zijn vrouw nog altijd in goede gezondheid woont.
Verlegen Henny Willems in 1939.
Verlegen Henny Willems in 1939. © Ingezonden door Kees Beelaerts van Blokland (Bewerking door RTV Utrecht)
"Voordat we naar Vreeland kwamen woonden we in de Transvaalstraat in Amsterdam-Oost", steekt Willems van wal. "Toen in 1939 de mobilisatie begon, moesten we vertrekken naar Vreeland. Mijn vader zei altijd dat hij een grote tuin met een vijvertje wilde. Nóu, dat kon dan mooi in Vreeland. Die hele mobilisatie vonden mijn ouders dus eigenlijk niet zo'n probleem!"

GROTE HUIS

"Omdat mijn vader officier was, woonden we 'op stand' in wat wij het Grote Huis noemden: Buitenplaats Vreedenhorst", gaat Henny Willems verder. "De gewone soldaten zaten elders, maar we zagen ze heel vaak. Ik herinner me ze nog goed." Willems is even stil voor hij verder gaat: "Ze waren zo lief voor me. Ze speelden met me, deden spelletjes of trucjes en soms mocht ik op de paarden."
Kleine Henny met zijn vader.
Kleine Henny met zijn vader. © Ingezonden door Kees Beelaerts van Blokland (Bewerking door RTV Utrecht)
Het gezin Willems, behalve Henny was er nog een ouder zusje, kwam in Vreeland tijdens de mobilisatie en bleef er de hele oorlog wonen. Henny vertelt hoe de oorlog ook een 'gewone tijd' was voor een jongetje van zijn leeftijd: "Mijn vader was altijd heel duidelijk dat de angst buiten het huis moest blijven. Voor ons. Voor mijn zus en mij. Hij wist overal van, van huiszoekingen en fusillades, maar hij wilde niet dat zijn kinderen de oorlogsangst zouden voelen."
Toen ik eenmaal naar school ging, had je weleens een rare klasgenoot: dan kwam er een Duitse soldaat Nederlands leren bij ons.
Henny Willems, het jongetje met de helm

SCHOOLTIJD

Omdat het gezin Willems in Vreeland bleef, ging de kleine Henny er ook naar school. "Ik herinner me een klein dorpsschooltje. Ik leerde graag en kon het ook wel makkelijk. School was gewoon school, ook tijdens de oorlog." Dan moet de tachtiger plots lachen: "Nou ja ... helemaal normaal was het ook weer niet. In Vreeland waren veel Duitse soldaten ingekwartierd. Die moesten vaak Nederlands leren. Had je plots als jochie van 6 een Duitse soldaat naast je in de schoolbank zitten."
Al met al denkt Willems dat hij, onder de gegeven omstandigheden, een normale jeugd had in de oorlog: "We speelden, mensen werden verliefd, we gingen naar school en er werd hard gewerkt. Vreeland kende geen overvloed, maar we hadden gelukkig ook geen honger!"

Heb je een tip of opmerking? Stuur ons je nieuws of foto via WhatsApp of mail.