Verloren trouwring gaat heel Nederland door, maar is weer terug

22 april 2020, 19:45 • 3 minuten leestijd

DE MEERN - Het is de grootste nachtmerrie van iedereen die gelukkig getrouwd is: je trouwring verliezen. Voor Iris van den Boom uit De Meern werd die nachtmerrie begin oktober vorig jaar werkelijkheid. Maandenlang dacht ze hem voor altijd kwijt te zijn, tot afgelopen zondag.

"Ik zat in de auto, op weg van werk naar huis, met m'n handen op het stuur. Toen ik naar m'n linkerhand keek, dacht ik opeens: m'n trouwring is weg!", vertelt Iris. "Op een foto zag ik dat ik de ring nog op het filmfestival droeg, dus zo kon ik bepalen wanneer ik hem ongeveer kwijt was geraakt." Dat moest dan tussen 29 september en 3 oktober vorig jaar zijn.

Trouwring vindt weg terug naar huis na bizarre tocht van een half jaar

Maar Iris had geen idee waar ze hem verloren was. "Het kon op m'n werk in Amersfoort zijn, rond m'n huis in De Meern, interviews die ik toen in Soest af had genomen en de manege in Woerden." Iris besloot een oproepje te plaatsen op Facebook en Twitter. "Maar het werd doodstil. Weken-, maandenlang. Tot afgelopen zondag."

Via Facebook werd ze benaderd door André van Erkom, een boer uit Geldermalsen. In zijn vrije tijd gaat hij graag met zijn metaaldetector op pad. Dat leverde zondag een bijzondere vondst op. "Ik stapte het land op, liep een paar meter en ik had hem eigenlijk gelijk al", vertelt hij.

In de buurt was niemand een trouwring verloren, dus zocht André samen met metaaldetectorcollega's naar de rechtmatige eigenaar. Door de gravering 'trouwring verloren Ard 2005' als zoekterm te gebruiken, vond André de Twitter-oproep van Iris. Via Facebook stuurde hij haar een bericht.

"Wilt u contact opnemen, want ik heb uw trouwring gevonden", citeert Iris hem. "Ik viel gewoon helemaal stil, ik snapte er helemaal niks van. Maar ik dacht meteen: ik kom er nu aan." Toen Iris in Geldermalsen aankwam, zat de ring nog onder de modder. "Maar ik dacht meteen: dit is mijn ring. En wat geweldig dat hij hem met een metaaldetector gevonden heeft."

André wist te vertellen dat paardenmest een goede grondstof is om champignongrond van te maken. Daarmee was de akker waar André de trouwring vond mee bemest. De mest van de manege in Woerden bleek via een verwerkingsbedrijf in Rotterdam en een ander bedrijf in Kerkdriel in Geldermalsen terechtgekomen te zijn.

Iris past voortaan nog een beetje extra op haar ring. "Ik merk dat de ring redelijk loszit, dus ik denk dat we hem een klein beetje kleiner laten maken. En ik ben er natuurlijk alert op."