Levenslang voor moordenaar Edwina
UTRECHT - Robby E. is veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf voor de moord op de Utrechtse Edwina. De rechtbank in Utrecht heeft dat vandaag bepaald.
Hij krijgt de zwaarst mogelijke straf omdat hij in juni vorig jaar in Utrecht voor de tweede keer een overval pleegde waarbij hij de 27-jarige Edwina vermoorde. Volgens justitie zou hij eerder ook een relatie met het slachtoffer hebben gehad.
De Amsterdammer ging in Utrecht naar haar toe, omdat hij financiële problemen had. Toen bleek dat zij geen geld had, nam hij zijn ex en haar 3-jarig zoontje mee naar de woning van de 62-jarige pleegmoeder van de vrouw, aan de Merwdedekade.
Hij knevelde en bedreigde de vrouw en een 67-jarige kennis die op bezoek was en dwong hen om hun bankpassen en pincodes af te geven. Nadat hij ruim 4000 euro had gepind, bond hij de drie slachtoffers vast aan handen en voeten.
In paniek besloot hij de drie volwassenen te doden. Dat lukte alleen bij zijn ex-vriendin. Die vermoordde hij met een messteek in haar hals. De twee ouderen probeerde hij te doden door hun neus en mond dicht te houden. Uiteindelijk wist een van hen te ontkomen en de buren te waarschuwen.
E. vermoordde in 1999, ook tijdens een overval, al een 72-jarige vrouw in haar woning. De Amsterdammer werd daarvoor in eerste instantie veroordeeld tot acht jaar en tbs, maar het gerechtshof zette die straf om in een gevangenisstraf van tien jaar. Volgens het Pieter Baan Centrum (PBC) was een tbs-behandeling niet nodig, omdat het misdrijf de man volledig kon worden toegerekend. Dat is nu weer het geval.
Volgens de rechtbank is levenslang een uitzonderlijke straf, die weinig wordt opgelegd. Gezien het verleden van E. en het gevaar dat hij met zich meebrengt, is dit voor hem echter de enige passende straf, benadrukten de rechters. Door dit vonnis op te leggen blijft de man namelijk voor de rest van zijn leven achter de tralies en wordt de samenleving tegen hem beschermd. Hij kan alleen vrijkomen als hij ooit gratie krijgt. Dat gebeurt echter zeer zelden.
Advocaat M. Zumpolle vindt het vonnis van de rechtbank duidelijk maar teleurstellend. Hij wees er op dat zijn cliënt na zijn vrijlating na zijn eerste celstraf telkens "verkeerde keuzes" had gemaakt. Volgens hem wijst dat op een ernstige stoornis bij E., die zelf ook behandeling wil.
Zumpolle adviseert zijn cliënt dan ook om in hoger beroep te gaan. In de tussentijd zouden andere deskundigen opnieuw onderzoek kunnen doen naar de toerekenbaarheid van de Amsterdammer.
