Jettie (34) is al ruim een jaar ziek door corona: 'Erkenning en onderzoek nodig'
PROVINCIE UTRECHT - Het begon februari vorig jaar met een droge hoest en pijn op de borst. Het bleek corona. Ruim een jaar later is de 34-jarige Jettie Rozemond uit Utrecht nog altijd ziek. En ze is niet de enige. Met lotgenoten is ze een petitie gestart om aandacht te vragen voor de gevolgen van long-covid. Ze wil erkenning, onderzoek en betere zorg. "Af en toe vliegt het me wel aan als ik me realiseer hoe mijn leven er nu uitziet in vergelijking met anderhalf jaar geleden. Daar word ik wel heel verdrietig van."
Ze voelde zich een beetje slap, vertelt Jettie als ze terugblikt op het moment dat ze merkte dat ze corona had. Ze is dan 32, heeft een fulltimebaan in de kunstwereld waar ze helemaal gelukkig mee is en sport meerdere keren in de week. "Ik dacht dat ik heel snel beter zou worden, want dat werd gezegd van jonge mensen. Maar helaas."
Want in plaats van beter, wordt ze alleen maar zieker. In maart belandt ze zelfs op de spoedeisende hulp. Het is april als ze het idee heeft dat ze eindelijk weer wat opknapt. "Toen ben ik ook weer gaan werken. En ik ging hardlopen. Want ik had al twee maanden niet gesport en sporten was altijd heel belangrijk voor me."
Tekst gaat verder na de video.
Jettie (34) is al een jaar ziek door corona en begon een petitie voor erkenning en onderzoek
Maar dan ontdekt ze dat ze nog absoluut niet de oude is. "Mijn hartslag kalmeerde niet meer. Ik zat 's avonds op de bank met een hartslag van 130. Hartkloppingen, stekende hoofdpijn. En allerlei andere nare symptomen", vertelt ze. Ook de maanden daarna verdwijnen de klachten niet. Ze besluit hulp te zoeken.
Het is het begin van een lange zoektocht. Huisarts, cardioloog, fysiotherapeut, psychosomatische fysiotherapeut, internist. Allemaal proberen ze haar te helpen. "Maar eigenlijk niemand wist precies wat ze met me aan moesten."
Van corona naar chronisch ziek
Een jaar later is ze nog altijd ziek. Door corona heeft ze een chronische ziekte ontwikkeld. "Dat is een verstoring in mijn autonome zenuwstelsel. Dat uit zich in een hele hoge hartslag, vooral als ik ga staan. En nog een aantal andere symptomen." Het gaat bijvoorbeeld om extreme vermoeidheid, spier- en gewrichtspijn, tintelingen, chronische hoofdpijn, hartkloppingen, concentratieproblemen en geheugenproblemen.
Niemand wist precies wat ze met me aan moesten.
De impact daarvan is enorm. Ze kan niet meer werken. Haar sociale leven is stil gevallen, toekomstplannen zoals het kopen van een huis heeft ze op pauze gezet. Haar dagen bestaan uit het doen van kleine huishoudelijke taken, maar na het uitruimen van de vaatwasser of het ophangen van de was, moet ze weer even gaan liggen.
Via een Facebookgroep kwam ze in contact met lotgenoten. Daar ontdekte ze dat ze niet de enige is die langdurige klachten heeft overgehouden aan het coronavirus. Eén op de tien coronapatiënten blijkt na twaalf weken nog altijd klachten te hebben. En er zijn dus de gevallen, zoals Jettie, waar het virus uiteindelijk tot een chronische ziekte heeft geleid.
Petitie
Met een petitie willen Jettie en haar lotgenoten dat hier meer aandacht voor komt. "Want op dit moment hoor je daar eigenlijk nooit iets over, ook niet in de persconferenties. En wij denken als tien procent van de mensen die corona oploopt, langdurige klachten houdt, dan is het wel belangrijk dat die mensen meegenomen worden als het gaat om het coronabeleid."
In de petitie, die inmiddels bijna vijfduizend keer ondertekend is, wordt de overheid opgeroepen beter te registreren hoeveel patiënten langdurige klachten hebben door corona. Ook zou er onderzoek gedaan moeten worden, zodat duidelijk wordt hoe deze patiënten het beste geholpen kunnen worden. "Je kunt eigenlijk niet goed behandelen, als je niet weet wat er mis is. Dus er moet eerst wetenschappelijk onderzoek gedaan worden."
Tekst gaat verder na de foto.
En tot slot, zegt Jettie, moet de zorg beter. Want nu lopen zij en haar lotgenoten vast. "We hopen dat er toegankelijke centra opgezet worden, een soort long-covid-klinieken, waar patiënten onderzocht worden door een multidisciplinair team. Dat ze niet de hele tijd naar hun huisarts moeten, dan weer een verwijzing krijgen naar een cardioloog of een internist en dan weer teruggestuurd worden."
Of ze ooit weer beter wordt? Jettie weet het niet. "Ik hoop het natuurlijk. En ik geloof wel in de wetenschap. Dus ik denk dat als de wetenschap zich hier over buigt, we het uiteindelijk kunnen oplossen. Maar dan moet die aandacht er wel komen."
