Natuurorganisaties: allerlei schade in natuur door droogte, structurele oplossing nodig
PROVINCIE UTRECHT - Je zou het na de vele regen van vorige maand misschien niet denken, maar de natuur snakt nog altijd naar water. Volgens natuurorganisaties in de provincie is verdroging in de natuur een structureel probleem. Zij pleiten daarom voor structurele oplossingen en roepen de politiek op om gezamenlijk andere beleidskeuzes te maken.
"Ja het was lekker nat", zegt Jeannine van Bree van Natuur en Milieufederatie Utrecht over de maand mei. "Qua grondwaterwaterstanden staan we er iets beter voor dan vorig jaar rond deze tijd, juist door dat natte voorjaar." Toch is daarmee het droogteprobleem niet opgelost benadrukt ze. "Het heeft niet te maken met hoeveel water er valt, maar met hoe we met dat water omgaan."
Want volgens Van Bree valt er wel genoeg water, maar raken we dat ook steeds snel weer kwijt. Het wordt afgevoerd naar zee, of gebruikt voor drinkwater en beregening. Als er dan vervolgens een droge zomer is, zijn de problemen groot. "We zijn dat dat leidt tot allerlei schade in de natuur. We zien bossen verzwakken, dat ook jonge bomen sterven, dat er allerlei bijzondere natuurgebieden verdrogen en dat dat ook effect heeft op dieren die leven in die gebieden. Dat vissen en amfibieën en insecten verdwijnen."
Andere beleidskeuzes
Samen met andere Utrechtse natuurorganisaties organiseert Natuur en Milieufederatie Utrecht daarom vandaag een masterclass voor Utrechtse statenleden, raadsleden en waterschapsbesturen. De boodschap? Het is tijd voor een structurele oplossing. "We moeten echt andere beleidskeuzes gaan maken", zegt Van Bree. "We zullen ook veel beter moeten gaan samenwerken tussen de overheid maar ook met partijen die gronden bezitten, zoals natuurorganisaties."
Een van de belangrijkste oplossingen is dat water beter moet worden vastgehouden. Dat kan bijvoorbeeld door het maken van bufferzones, waar het water kan worden vastgehouden, of het herstellen van beken. In tijden dat er veel water valt, kan het daar naartoe geleid worden zodat het bijvoorbeeld niet verdwijnt naar zee.
De regionale politici krijgen vandaag vier voorbeelden voorgeschoteld om aan te geven wat de problemen zijn. Het gaat bijvoorbeeld om de Schraallanden langs de Mije, op de grens van de provincie Utrecht en Zuid-Holland. Dit schraalgrasland wordt bedreigd door verdroging en verzuring. Andere voorbeelden zijn Bloeidaal, ten oosten van Amersfoort, de Valkenengse kil, ten oosten van Maarsbergen en de Tienhovense Plassen. Ook in deze gebieden ontstaan problemen door een tekort aan water.
