Mary (94) blikt terug én vooruit op coronatijd. 'Het is benauwd hoor, om met zo'n snoetje te lopen'.

LEUSDEN - Als je dementie hebt, ben je aangewezen op de mensen om je heen. Mary van de Wall is al 94 jaar oud, maar nog goed bij de tijd gezien haar leeftijd. Zeker, ze heeft zorg nodig net zoals de andere dames die in de woonkamer van Het Gastenhuis Leusden zitten. Maar ze rooien het met elkaar best aardig. Zéker nu er weer bezoek mag komen en het personeel de mondkapjes af kan laten. "Ongezellig hoor en vervelend. Én ook nog eens benauwd om met zo'n snoetje te lopen."
Dennis Schanschort van Het Gastenhuis kijkt met een positieve blik terug op de afgelopen tijd. "Wij hebben corona gelukkig buiten de deur weten te houden." Niemand van de 20 bewoners raakte besmet. "Heel veel geluk gehad", beaamt zijn vrouw Wendy. Het echtpaar leidt de zorgwoning samen. Dat is gebruikelijk bij Het Gastenhuis, dat meerdere locaties kent. Het zorgt voor een vertrouwde sfeer.
Een kijkje bij Het Gastenhuis in Leusden
"Er is er één jarig hoera, hoera!" Dennis loopt de woonkamer in en wordt ontvangen door vrolijk gezang. In een gerieflijke fauteuil zit Mary met een aantal andere dames gezellig te kwebbelen. Mary aarzelt geen seconde en geeft Dennis drie dikke smakkerds voor z'n verjaardag. Het is een tafereel dat bijna vreemd aandoet, maar hier mag het weer. Iedereen is gevaccineerd.
Dan toch maar even terugblikken. Mary benadrukt nog maar eens hoe moeilijk het was om geen bezoek te mogen ontvangen. "Wij vinden het genoeglijk om onze familie, vrienden en kennissen regelmatig te zien. Als dat nou helemaal niet gebeurt, daar krijg je wel een tikkie inzinking van."
Een andere dame schiet even vol als ze terug denkt aan de tijd zonder bezoek. "Ik kan er moeilijk over praten. Ik heb het er moeilijk mee". Ze herpakt zich weer en zegt "ach, gelukkig hebben we het gezellig met elkaar. We doen veel samen."
De bewoners zijn al oud en kampen met dementie, maar ze zijn ook veerkrachtig. Er wordt flink gegrapt tijdens een potje sjoelen. "Ze moeten wel in dat gaatje he!" "Ja kind", grinnikt de dame die vol overgave de sjoelstenen een zet geeft. "Kom maar op", zegt ze. Klaar voor een nieuw potje.