Boerin Petra gaf een half miljoen uit aan een 'groene' stal, maar nu twijfelt de rechtbank of die wel écht werkt

Daar ligt-ie dan, de vloer waar het allemaal om gaat. Op de bodem van de stal van Petra en Kees Gerritsen uit Kedichem zie je speciale planken liggen waar de koeienmest gemakkelijker door zou moeten sijpelen. "Met als gevolg dat stikstof uit die mest sneller afgevoerd zou worden", vertelt Petra. "Maar ja, nu hebben we die vloer eindelijk, en is het eigenlijk niets meer waard."

De reden: de uitspraak van de rechtbank Midden-Nederland. De provincie had meerdere boeren zoals Petra eerder een vergunning verleend om uit te breiden, zo lang ze maar stallen zouden nemen waar minder stikstof werd uitgestoten. In verschillende wetenschappelijke onderzoeken wordt de lagere uitstoot van emissiearme stallen echter betwijfeld.

Twee milieuorganisaties gingen daarom in beroep bij de bestuursrechter. Die oordeelde woensdag dat de aan meerdere boeren verleende vergunningen weer van tafel werden geveegd. Wat dat voor Petra betekent? "Dat we nu een superdure nieuwe stal hebben, maar er voorlopig nog geen extra koeien in kunnen zetten. Denk je groen bezig te zijn, heeft het blijkbaar alsnog geen nut. Heel zuur, echt waar."

De milieuclubs gingen specifiek tegen boerenbedrijven als die van Petra in beroep, omdat haar erf in de buurt van een Natura 2000-gebied ligt. Gebieden die gevoelig zijn voor stikstof. "En daar zijn we ons ook van bewust. Door die lage melkprijzen wilden we graag op den duur meer koeien nemen. We snapten dat zo'n dure vloer nodig was om dat voor elkaar te krijgen. We moeten tenslotte rekening houden met de natuur. Als dan eerst wordt gezegd: ja, is goed. En later: nee, tóch niet. Nou, dan begrijp je het op een gegeven moment niet meer."

Geef duidelijkheid, wil ze de politiek bijna smeken. "De meeste boeren snappen als geen ander dat stikstofuitstoot niet goed is. Maar dan is het wrang als je je best doet om groen te implementeren, en er vervolgens op deze manier met je wordt omgegaan. Dan gaan boeren twijfelen: wat kunnen we gaan gebruiken om het wél een stuk beter te doen, zonder dat wij er later alsnog de dupe van zijn?"

Het halveren van de veestapel, het verkopen van hun bedrijf: ze ziet het allemaal niet zitten. "Dit is een bedrijf dat al generaties in onze familie zit. We zouden er heus een hoop aan verdienen als we het verkopen, maar daar gaat het ons niet om. We willen ons steentje bijdragen aan de producten die Nederlanders in hun supermarkt kunnen kopen."

De toekomst van meerdere Utrechtse boeren is door de vernietiging van het stikstofbesluit behoorlijk onzeker geworden. Ook voor Petra en haar man. "We wilden juist vergroenen om het bedrijf aan onze kinderen door te geven. Meegaan met je tijd, dat snappen we echt. Daarom wil ik de politiek oproepen: geef alsjeblieft aan hoe we op een groene manier doorkunnen die absoluut beter is voor het milieu. De meeste boeren zijn namelijk echt bereid om daaraan bij te dragen. Maar niet als we achteraf wéér met de gebakken peren zitten."