Margreet in het revalidatiecentrum: 'We vergelijken zo min mogelijk, maar leven wel erg met elkaar mee'
DOORN - Elk jaar worden er naar schatting van de Hartstichting ongeveer 40.000 mensen getroffen door een beroerte. Dat zijn er 110 per dag. Peter uit Soest is één van hen. Na zijn beroerte in februari en de daaropvolgende ziekenhuisopname, revalideert hij nu alweer maanden in het Militair Revalidatie Centrum (MRC) in Doorn.
Presentator Margreet is een aantal weken te gast in het Militair Revalidatie Centrum in Doorn. Hier kunnen mensen met gecompliceerd letsel revalideren. Margreet laat elke week zien hoe dat eraan toegaat. De aflevering van deze week is hier te zien.
Margreet is op bezoek bij Peter in Soest, die herstelt van een beroerte: 'We leven hier erg met elkaar mee'
Halfzijdig verlamd
Hij is niet de enige die na een beroerte in het verpleegcentrum van het MRC is opgenomen. "Er zijn hier veel mensen met een beroerte zoals ik hoor", legt Peter aan presentator Margreet van Gils uit over de samenstelling van zijn mederevalidanten. "Sommigen hebben meer geluk dan anderen. Ik ben halfzijdig verlamd, maar praten gaat nog goed. Dat is bij anderen weer minder. We vergelijken zo min mogelijk, maar leven wel erg met elkaar mee."
Peter was 69 toen hij in de koude maand februari zijn besneeuwde tuinpad ging vegen. Peter: "Ineens lag ik op de grond. Ik had geen pijn, maar kon niet meer overeind komen. Altijd gezond geleefd, heel sportief en vol in het vrijwilligerswerk. Je denkt gewoon niet dat het je overkomt. Nu werk ik hier iedere dag hard, want ik wil heel graag weer thuis wonen bij mijn vrouw Loes."
Virtuele technieken helpen bij revalidatie
Het huis van Loes en Peter wordt aangepast met onder meer een traplift en een andere badkamer, maar er moet nog veel geoefend worden om die ook zelfstandig te kunnen gebruiken. Veel van die oefeningen gaan in de 'Caren', een platform waarop Peter staat en waarin hij als het ware ín een computergame staat. "Het is topsport hoor, ik kan niet anders zeggen, maar ook wel heel leuk", grinnikt de Soestenaar. "Ik houd wel van spelletjes en ik train mijn linkerkant zo. Dat is de kant die na de beroerte verlamd is geraakt."
Nog een paar weken, dan mag Peter naar huis. Vanzelfsprekend was dat niet. Zijn vrouw Loes legt uit: "In het ziekenhuis werd ook wel gesproken over opname in een verpleegtehuis, maar dat wilden we allebei écht niet. We zijn nog hartstikke jong! We maken er wat van samen. In een ander tempo, met andere hobby's misschien, maar wel echt samen!"
