Kris maakt droom waar en reist in rolstoel door Europa: 'Wil mijn kans pakken'

MAARSSEN - Ze wil een sneeuwscootertocht maken in Finland, paragliden in Zwitserland en de steden van Oost-Europa ontdekken. Of het daarbij uitmaakt dat ze in een rolstoel zit? Kris Switsers (23) vindt van niet. "Dat gaat me niet tegenhouden. Ik wil net als iedereen alles hebben gezien en alles hebben gedaan."
De vrolijke Maarssense bladert aan de keukentafel door verschillende reistijdschriften. Ze kan haast niet wachten tot het moment dat ze écht vertrekt, zegt ze. Haar eerste bestemming? "Waarschijnlijk Denemarken, daarna Finland."
Kris (23) gaat ondanks haar rolstoel binnenkort backpackend door Europa
Die reis, die voornamelijk per trein zal gaan, was lange tijd niet meer dan een droom voor Kris. Rond haar 14de werd ze ziek en kon ze nauwelijks meer het huis uit. Dokters konden maar niet achterhalen wat de pijn in haar benen veroorzaakte. Het duurde vier jaar voordat ze erachter kwamen dat ze het Ehlers-Danlos Syndroom had, een zeldzame bindweefselziekte.
Wat is het Ehlers-Danlos Syndroom (EDS)?

Voor Kris betekent het onder meer dat ze niet lang kan lopen. Daarom gebruikt ze buitenshuis een elektrische rolstoel. Ook heeft ze weinig kracht in haar polsen, gaan gewrichten gemakkelijk uit de kom, valt ze snel flauw en werkt haar maag niet meer goed.

Hoe de toekomst met EDS eruitziet, is onzeker. Volgens Kris kan het alle kanten op, al zal de tendens zijn dat ze fysiek verder achteruitgaat. De verwachting is dat ze nog meer last krijgt van haar maag en steeds meer spierkracht verliest.

Al die tijd dat de artsen voor een raadsel stonden, had Kris geen rolstoel tot haar beschikking en bleef ze vooral binnen. Die rolstoel kreeg ze uiteindelijk pas op haar 20ste. Dat ze nu een reis door Europa wil maken, komt voort uit dat gevoel van jarenlang binnen moeten zitten, legt ze uit. "Ik kon niet zelfstandig het huis uit. Dus eigenlijk had ik altijd een heel opgesloten gevoel. Ik heb gewoon een heel stuk jeugd gemist. Dat ga ik nu allemaal inhalen."
Kris is van plan haar reis vloggend vast te leggen.
Kris is van plan haar reis vloggend vast te leggen. © Annika Hagen
Ze is van plan van hostel naar hostel te trekken. Tussendoor wil ze "alles doen en alles meemaken", zegt ze. "Ik wil ondanks mijn beperking niet te veel beperkingen. Ik wil vrij leven."
Hoe graag ze het ook zou willen: geheel onbezorgd op reis als je in een rolstoel zit, is er niet bij. Zo sjouwt ze naast de gebruikelijke benodigdheden ook medicijnen en spalken mee. "En mijn mitella wilde ik ook nog inpakken, maar dat past niet meer."

'Hier moet ik absoluut niet wezen'

Mede door de coronacrisis, en een terugval in haar gezondheid, duurt haar voorbereiding nu al anderhalf jaar. Ze bekeek mogelijke bestemmingen, had uitvoerig contact met haar arts en maakte aanpassingen aan haar rolstoel zodat de backpack eraan kan.
Er is vooral veel tijd gaan zitten in het contact leggen met de vele hostels die de Europese steden tellen. Kris zocht ze allemaal uit en mailde ze met de vraag 'hoe rolstoeltoegankelijk zijn jullie?'. Ze kwam erachter dat dit op de meeste sites niet vermeld stond.
De antwoorden hield ze bij een in minutieus geordend document op haar laptop. De hostels waar ze goed terecht kan, kleuren groen; die waar ze naar eigen zeggen "absoluut niet moet wezen" kleuren rood. Terwijl ze door de lijst scrolt, zegt ze: "Veel plekken zijn niet toegankelijk helaas. En die dat wel zijn, zijn vaak de duurdere hostels."
Maar in bijna alle steden waar ze heen wil, heeft ze een plekje gevonden. Ondertussen is ze er dan ook meer dan klaar voor. Eigenlijk wilde ze anderhalf jaar geleden al vertrekken, maar door corona zette ze die plannen in de ijskast. Het is mooi meegenomen dat ze zich de laatste tijd fysiek beter voelt dan eerst, al is ze verre van fit. "Het gaat de laatste tijd wat beter en ik ben stabieler. Ik moet nu echt mijn kans pakken."

Niet langer wachten

De rugzakken zijn gevuld, de reisboekjes geraadpleegd en de route losjes uitgetekend, vertelt Kris. Wat er ook gebeurt: ze wil niet meer wachten. "Nee, dat is zonde van mijn tijd en de fysieke gesteldheid die ik nu nog heb."
Gevraagd naar of ze zich zorgen maakt om op reis opnieuw ziek te worden, antwoordt ze nonchalant: "In Nederland krijg ik ook niet de zorg die ik nodig heb. In de ziekenhuizen weten ze ook niet goed wat ze met me aan moeten omdat het een zeldzame ziekte is. Dus als ik ergens anders ziek word, ga ik daar naar een ziekenhuis en houd ik goed contact met mijn specialist."
Ik ben ook maar gewoon een jonge meid van 23 met wensen.
Kris
Tijdens haar reis is Kris van plan om te gaan vloggen. Ze hoopt dat veel mensen zien dat ze zich niet door haar ziekte of rolstoel laat tegenhouden. "Ik hoop dat andere mensen ook uit hun comfortzone komen. Dat ze denken: Kris gaat heel Europa rond, dan kan ik ook wel een keer in mijn eentje naar de stad."
"Mensen met een beperking willen óók leuke dingen doen en óók die vrijheid hebben. Ik ben ook gewoon een jonge meid van 23 met wensen. Ik hoop dat ik daarmee anderen inspireer."

Heb je een tip of opmerking? Stuur ons je nieuws of foto via WhatsApp of mail.