Van lekke banden tot bijzondere ontmoetingen: Doorns gezin fietst 3500 kilometer naar Roemenië

"Ik alle bagage?" Zorgvuldig deponeren moeder Sjoukje en de kids hun goedgevulde rugzakken in de armen van vader Lennart. Zo ging het onderweg immers ook. In de tuin van hun huis in Doorn demonstreren ze hoe ze maanden samen hebben doorgebracht: Thijmen (9) op een eigen fiets, Sjoukje en Madelief (7) op de tandem - met peuter Bor voorop - en pa met zo'n beetje alle tassen.

Hun fietsreis met als eindbestemming de Zwarte Zee valt bijna niet samen te vatten. "Al met al was het een geweldige trip. We hebben gigantisch veel meegemaakt. Het was echt een ervaring", doet Lennart een poging, terwijl dochter Madelief opsomt waar ze allemaal zijn geweest: "Nederland, Duitsland, Oostenrijk, Hongarije..."

Ze herinnert zich Roemenië, waar fietspaden soms ontbreken. "Ineens kwamen we bij een heel drukke weg. Tijmen werd bijna weggeblazen door de vrachtwagens." Haar ouders nuanceren dat ze geen halsbrekende toeren hebben uitgehaald, maar ze besloten op dat moment wel om af te stappen. Het staartje van de reis naar de Zwarte Zee en uiteindelijk naar huis maakten ze met de trein.

Tijdens de 3500 kilometer trappen daarvóór, zit het niet altijd mee. Lennart vertelt over lekke banden, doorweekte kleren én een kapotte fietskar: " Samen met mijn vader had ik die speciaal voor deze reis gemaakt. We gingen een brug over en krak: de lasnaad gebroken. Daar sta je dan met al je spullen in Duitsland en de camping was vijftien kilometer verderop."

"Soms denk je: waarom doen we dit?", vervolgt hij, "maar daarna volgen weer zoveel mooie momenten. Het bijzondere is: je hebt zoveel tijd met elkaar. Het is rijkdom om de hele dag met je gezin op pad te zijn." Lennart beschrijft hoe je veel meer geniet van een 'bakkie koffie' als je daarvoor eerst water moet koken op een vuurtje in plaats van gewoon op een knop drukt.

Het is een boodschap die het gezin graag wil doorgeven: je kunt met weinig leven én avontuur beleven. Tijdens het fietsen droegen ze dan ook T-shirts met 'Cycle 4 Climate' en gingen met mensen in gesprek over klimaatverandering. Lennart draagt vandaag trouwens ook een trui met daarop de term 'klimaatdrammer'.

"We maken ons echt zorgen over de klimaatopwarming", vertelt hij. "Elke dag is er weer wat in het nieuws: hitterecords, overstromingen... Wat we met de reis wilden meegeven is dat we ook met ons eigen gedrag een verschil kunnen maken door minder spullen te kopen, met de fiets te gaan in plaats van met de auto, vegetarisch te eten... Je kunt gewoon bij de Zwarte Zee komen op de fiets."

Zijn dochter Madelief vult hem aan: "Als je de verwarming aandoet, heb je daar allemaal energie voor nodig. Dat moet gemaakt worden." Ze gaat verder: "Speelgoed is wel leuk, maar dat moet in de fabriek gemaakt worden en dat zorgt voor uitstoot." Terwijl een enkele voorbijganger zijn inzet liever wilde "afkopen" met een donatie, bepleit de familie: doe zelf iets en pak bijvoorbeeld vaker de fiets.

Meerdere vrienden en familieleden verklaarden het gezin vooraf voor gek. "Zo ver fietsen met drie kinderen, wie doet dat nou, vroegen ze." Maar de familie is een avontuur rijker. Lennart besluit: "Het was natuurlijk een gigantische onderneming. Maanden in een tent slapen in de kou en de regen, onderweg nog lesgeven aan de kinderen... Maar het is gelukt."

Benieuwd naar het hele verhaal van de familie Van der Burg? Ze hielden tijdens hun reis een dagboek bij op Polarsteps.