Margreet bij Diergeneeskunde: op de Tolakker werken de veeartsen van de toekomst
UTRECHT - Op het Utrecht Science Park huist in een hoek richting de Kromme Rijn boerderij de Tolakker. Van een afstandje 'gewoon' een boerderij - en dat is het ook - maar daarnaast is het hét leerbedrijf voor toekomstig dieren- en veeartsen van de faculteit Diergeneeskunde.
Tweehonderd jaar geleden begon op een zolderkamer aan de Utrechtse Biltstraat de studie Diergeneeskunde. Drie docenten en een handjevol mannelijke studenten trapten af. Inmiddels is de faculteit uitgegroeid tot één van de toonaangevende opleidingen in de wereld met hun focus op onderzoek, onderwijs en patiëntenzorg. Margreet is de komende weken te gast bij deze nog altijd énige studie Diergeneeskunde in Nederland.
Leonie Vernooij zwaait de scepter hier: "Ik kwam hier al als kind al, mijn vader vervoerde vee voor de faculteit. Als tiener begon ik met vakantiebaantjes en na mijn studie aan de HAS ben ik hier gaan werken. Eerst alleen bij het rundvee, nu manage ik de hele boerderij en doe ik nog een klein deel onderwijs."
Op de Tolakker leren studenten Diergeneeskunde over varkens en koeien
Leerboerderij
Behalve dat Leonie de leiding over de boerderij van de faculteit Diergeneeskunde heeft, is ze met haar man eigenaar van een boerderij in de Betuwe. "Het gaat er daar niet veel anders aan toe dan hier, op de Tolakker. Wij hebben thuis natuurlijk geen studenten rondlopen en nieuwe hulpmiddelen als voerrobots komen wat later bij ons dan hier, maar we proberen met de Tolakker zo realiteitsgetrouw als mogelijk te zijn. Dit is écht een boerderij zoals de studenten het later in hun werk als veearts tegen zullen komen."
De Tolakker heeft behalve melkkoeien ook schapen en varkens. Lang niet alle studenten hebben van huis uit het boerenleven meegekregen. "Nee joh", lacht Vernooij. "Vroeger kwamen veel studenten van de boerderij, maar dat is allang niet meer zo. Nu beginnen we echt bij de basis. Zo weet lang niet iedere eerstejaars dat een koe pas melk geeft na het krijgen van een eerste kalf. Geeft niks, dat die kennis er nog niet is, maar dan zie je wel het belang van deze leerboerderij."
Biologisch
Behalve dat hier een boerderij gerund wordt en studenten allerhande medische handelingen leren, loopt de Tolakker ook voorop in de biologische ontwikkelingen: "We produceren hier al ons ruwvoer zelf. Niet alleen voor de boerderij, maar bijvoorbeeld ook voor de paardenkliniek. Biologisch én efficiënt. Zo laten we veel minder percelen braak liggen in de winter, bijvoorbeeld. We experimenteren nu met wintererwtjes. Die doen twee dingen: ze vangen stikstof uit de lucht én ze zorgen voor eiwitrijk voedsel voor de dieren. Nu nog heel nieuw, maar ik denk dat we in de toekomst steeds meer wintergewassen zullen zien. Goed voor de dieren, goed voor het milieu."
