Rood rondje kleuren én speelgoed doneren: dit gemeentehuis is stemlokaal en vluchtelingenopvang in één

Daar gaat ze, Henny van Iperen. Stemkaart op zak en in de rij bij het stemlokaal dat in het gemeentehuis van Meerkerk gevestigd is. Haar rode sjaal wappert achter haar aan. Ja, wijst ze naar achteren, daar achter die deur zullen de 82 Oekraïners nu wel uitgeput zitten. "Hup, wordt zo'n gebouw gewoon opvang en stemlokaal in één. Het is toch prachtig dat dit in hetzelfde gebouw samenkomt? Dit is waar ons dorp groot in is, denk ik."

Henny kan bijna niet geloven dat de opvang in zo'n korte tijd uit de grond is gestampt. Niet dat ze na het stemmen even binnen kan lopen in de opvang ('die ruimte is uiteraard afgesloten voor hun privacy'), maar dat maakt haar niet uit. "Ik hoop dat iedereen nu gaat stemmen. Want je gaat er toch over nadenken, hè. Dat wij gewoon die vrijheid hebben dat te doen, en dat er in hetzelfde gebouw mensen zijn die die vrijheid helemaal niet meer hadden."

Het is precies die symboliek die burgemeester Sjors Fröhlich ook voelt. "In het Frans noemen ze een stadhuis een 'Hôtel de Ville'. En dat zouden we hier ook moeten doen. Het is van iedereen, en sinds vanochtend vroeg ook een beetje een hotel. Dat er dan ook nog gestemd wordt op dezelfde plek, is natuurlijk wel heel bijzonder."

Sommige inwoners brengen dubbel voorbereid hun stem uit. In de zin van: niet alleen ID-kaart in de binnenzak, ook een stapel speelgoed voor de net gearriveerde Oekraïnse kinderen onder de arm. "Ik heb al zoveel mensen gezien die hier met volle handen binnenkwamen", zegt Frank van Kessel, die met geel hesje en al voor het stemlokaal zit. "Ik probeer het ook bij iedere kiezer te benadrukken. Dat iedereen wel beseft wat voor groot goed het is dat je 'gewoon' kan stemmen. Dat levert mooie gesprekjes op, hoor."

Hoe lang de 82 vluchtelingen in Meerkerk blijven, weet Stefan Vreebrug, hoofd van het crisisteam, niet. Mogelijk wel maanden, daar is in ieder geval al wel op gerekend. "De emotie zit bij iedereen heel hoog. We hebben hier vooral vrouwen en kinderen opgevangen, waarvan de meeste hun mannen en vaders in Oekraïne hebben moeten achterlaten. Dat is hartverscheurend om te zien. Maar wij doen er alles aan om iedereen hier te laten landen."

Met name de kleinste van het gezelschap maakte indruk, zeggen vrijwilligers van de opvang. "Eentje is slechts een maand oud. Een máánd, kun je het je voorstellen? En dan ben je al vluchteling. Nou, bedankt Poetin, zou ik willen zeggen. Kijk wat je zo'n jong leventje nu al aan doet. Dat wens je niemand toe."