Margreet: waar is de wolf?
PROVINCIE UTRECHT - Geen dier dat zo tot de verbeelding spreekt als de wolf. Van sprookjesfiguur tot belangrijke schakel in de biologische keten. Gevreesd én omarmd; de wolf maakt heel wat los. Er werden alleen al de afgelopen week wolven gezien in Nunspeet, Zuid-Beveland, bij Vaals, in Gieten en bij verschillende plaatsen in Friesland. Inmiddels is het volgens kenners niet meer de vraag óf de wolf naar Utrecht komt, maar wánneer?
Margreet: waar is de wolf?
Dit voorjaar maakt Margreet een programma over de impact van een nieuwkomer. Over je aanpassen aan iets onafwendbaars en over de maakbaarheid van natuur. De wolf staat immers voor veel meer. Hebben we in NL nog wel échte natuur? En hebben we daar eigenlijk wel behoefte aan? De wolf staat voor verandering, voor nieuwkomers, voor ‘omdenken’ en voor overal invloed op willen hebben. Hoe gaan onze provinciegenoten daar mee om? Van wandelaars tot schapenboeren, van boswachters tot wildkampeerders en van scoutinggroepen tot de politiek: íedereen maakt zich druk. En om wát eigenlijk?
Margreet gaat op zoek naar… de wolf!
Wolventerritoria
Zo'n zeven jaar geleden zette de eerste wolf weer poot op Nederlandse bodem. Inmiddels kent Nederland in elk geval vijf wolventerritoria en worden wolven regelmatig gezien ten oosten van de lijn Drachten – Apeldoorn – Eindhoven en nu dus ook in Zeeland. Bij óns laat 'ie zich nog niet veel zien. Wel werd in 2018 een schaap door een wolf doodgebeten in Bunschoten en werd in datzelfde jaar een wolf gezien in Veenendaal. Het gaat hier overigens - weten we na onderzoek - om één en dezelfde wolf.
De wolf is terug in Nederland en komt zeker onze kant uit
Controversieel
Wolvenkenners verwachten dat er ieder moment - misschien wel dit jaar! - een wolf komt op Utrechts grondgebied. Of íe blijft, is de vraag. Dan moet er eerst een geschikt territorium gevonden worden. Dat moet een fors stukje zijn, trouwens, want een gemiddeld territorium van een roedel wolven is 200 vierkante kilometer. Maar het past best, hier in Utrecht, zeggen diezelfde kenners.
Natuurbeheerders, boswachters en ecologen vinden het fantastisch dat de vertrokken wolf weer terug keert. Zij wijzen erop dat het niet meer is terug te draaien, dat de wolf sowieso een onderdeel van de natuur zal gaan zijn. Boeren, agrarische belangenbehartigers en schaapsherders zeggen de bui al te zien hangen en vinden Nederland veel te klein voor het roofdier. Zij hopen de komst van het dier tegen te kunnen houden. Kortom: de komst van de wolf is controversieel.
Wat me opvalt is dat de wolf dan wel grijs is, maar de meningen over het dier alles behalve. Het is écht zwart of wit.
Wolven op de Veluwe
Waar wij in Utrecht wachten op de wolf, zijn de mensen op de Veluwe steeds meer gewend aan de dieren. Boswachter Frank Theunissen neemt Margreet mee over de Zuid-Veluwe. Tot voor kort het leefgebied van twee wolven. Frank: "Je ziet het gebied veranderen door de komst van de wolf. Prooidieren als reeën en zwijnen worden alerter. Ze leren het ook heel snel, dat er plots een natuurlijke vijand is."
Ook voor Frank als wildbeheerder verandert er veel. De wildbeheerders schieten - na opdracht van de provincie - een deel van de wildpopulatie dood. "Normaal moeten wij als wildbeheerders de keus maken, welke dieren we schieten en welke niet. Dat kan die wolf veel beter. Die kiest áltijd de zwakste, zo goed kunnen wij dat als mensen niet."
