Oekraïners trainen mee bij Utrechtse worstelclub: 'Taal van het worstelen is internationaal'
UTRECHT - Met de komst van Oekraïense vluchtelingen dragen veel mensen een steentje bij. Ook sportverenigingen laten van zich horen. Bij worstelvereniging De Halter in Utrecht kunnen Oekraïners kosteloos meetrainen. "De meeste mensen verlies je na verloop van tijd uit het oog, maar een enkeling blijft hangen", zegt Erwin Goris van de worstelvereniging.
Hij praat uit ervaring, want zo'n vijf jaar geleden hebben er ook veel Syriërs met de club meegetraind. En daarom weten ze hoe het werkt. "We hebben contact met de gemeente, die moeten het eerste contact leggen." Goris legt uit dat de vrijwilligers best wat harder willen lopen om dit te regelen. Als iemand geen vervoer heeft, kan diegene misschien wel meerijden met een lid.
Er trainen nu twee Oekraïense jongens mee, één van 13 jaar oud en één van 26 jaar oud. "Het is de vraag of ze kunnen blijven, want misschien verhuizen ze of worden ze herplaatst." Maar dat is geen reden om er geen energie in te steken. "Sport verbroedert. Ze zijn welkom. Ieder kind dat zijn weg vindt, is voor ons een pluspunt."
'De taal van het worstelen is internationaal'
En hoe werkt dat dan, praktisch gezien? Er lopen aardig wat nationaliteiten rond op de club. "Zo spreken er wat trainers Russisch. En een jongen uit Irak helpt bijvoorbeeld ook mee, die talen liggen dicht bij elkaar." De rest lossen ze op met Google Translate. "Op de één op andere manier komt er wel een klik. De taal van het worstelen is internationaal."
Sportclub De Halter sport met Oekraïners
Iedereen kan zich aanmelden, of je ervaring hebt of niet. Mensen die in hun thuisland al geworsteld hebben, aarden extra snel. "Het worstelen is daar niet anders dan hier." Er zijn meerdere vereniging die Oekraïners sport aanbieden. Ook Kampong doet het", benadrukt Goris.
Een enkeling blijft hangen, dat vindt Goris mooi. "Mustafa komt uit Iran en kwam zes jaar geleden meetrainen. Nu woont hij in Leidsche Rijn en heeft hij alles voor elkaar. Hij kwam naar ons toe en zei: jullie hebben me zo goed opgevangen, wat kan ik terug doen? Nu is hij jeugdtrainer bij ons." Goris is er trots op. "Dan denk je toch: het is ergens goed voor geweest. De meeste mensen verlies je uit het oog, maar een voor enkeling kan je een verschil maken."
