Van Rossem Vertelt: in 1956 zorgde Russische agressie ook al voor een Jaarbeurs vol vluchtelingen
PROVINCIE UTRECHT - De Jaarbeurs in Utrecht kan op dit moment - als het nodig is - honderden Oekraïense vluchtelingen huisvesten. Het is niet voor het eerst, dat het gebouw dient als opvangplek. Ook Syrische vluchtelingen verbleven er in 2015 en al veel eerder bood de Jaarbeurs ook onderdak. In 1956 verbleven er namelijk honderden mensen die vluchtten na de Hongaarse opstand.
Van Rossem Vertelt over vluchtelingenopvang in de Jaarbeurs
Ontvangen met zeepjes & chocola
"Beide vluchtelingengroepen zijn er eigenlijk om dezelfde redenen", legt Van Rossem uit. "De gewelddadige repressie van de Russen. Nu in Oekraïene, toen in Hongarije." In de nieuwste aflevering van Van Rossem Vertelt gaat hij naar de Jaarbeurs met Éva Tuboly, die als kind in 1956 werd opgevangen op dezelfde plek in Utrecht.
De beelden anno 2022 zijn heel herkenbaar voor Tuboly: "Het ziet er nu eigenlijk hetzelfde uit als toen ik hier was. Al die veldbedden in rijen. Ook toen was de Jaarbeurs eigenlijk een doorgangslocatie, net als nu blijven mensen er maar even voordat ze naar een rustiger plek gaan. Toch is mij de aankomst toen vanuit Hongarije - midden in de nacht op station Utrecht Centraal - het meest bijgebleven. Wij kregen allemaal chocola en zeepjes enzo."
Gastvrijheid
De gastvrijheid bleef. Éva: "We kregen vrij snel een huis toegewezen. Mijn moeder was zwanger en daarom mochten we met voorrang een flat betrekken. Dat was in Krommenie. We werden zelfs opgehaald door de burgemeester! We werden vrij lang door alle kanten 'gepamperd', om zo snel mogelijk in de maatschappij te integreren. Mijn vader had snel een baan als bouwvakker en ik ging meteen naar de kleuterschool. Ik leerde de taal eigenlijk heel snel."
De meeste van de bijna drieduizend Hongaarse vluchtelingen die in 1956 kwamen, waren net als het gezin Tuboly heel snel geïntegreerd. "Ik denk dat mijn ouders nog een stapje verder gingen", grinnikt de geboren Hongaarse. "Wij moesten niet íntegreren, maar assimileren. Dus helemaal opgaan in de Nederlandse samenleving."
Éva Tuboly schreef een boek over de opvang en integratie van de Hongaarse vluchtelingen van toen: 'Een fier en frank volk! 65 jaar Hongaarse vluchtelingen in Nederland'.
