Utrechts klimaatlied is een 'prachtige verpakking met boodschap'

Stralend lenteweer en twee picknicktafels in de voortuin van Theaterhuis De Berenkuil. Hier zitten Lars en Hanne, beide studeren aan de Herman Brood Academie. Om hen heen zitten nog een aantal jongeren, iedereen heeft pen en papier en per groepje speelt één iemand gitaar. Ze noteren akkoorden, schrijven teksten over hun zorgen. Ze hebben gekozen voor een Engelse tekst. Tijdens de gemeenteraadsverkiezingen zijn jongeren opgeroepen om zich aan te melden.

Fons is één van de jongeren die hier aan meedoet. "80% van de muziek die ik luister is in het Engels. Ik kom hier in Utrecht zoveel mensen tegen die geen Nederlands spreken, dus dan is het wel mooi om het lied in het Engels te schrijven. Dan kan het ook tot iedereen doordringen."

In een soort jamsessie proberen ze van alles uit vanmiddag. "Biodiversityyyy", klinkt het uit Hannes mond. "Hier ergens zit een F!", roept ze tussendoor. Het meisje naast haar stelt voor om een ander akkoord beter op een lage C te spelen. "Goed idee! Dat klinkt vet", Hanne noteert de C met potlood en speelt dan meteen weer verder op haar gitaar. "I am not trying to scare you, gonna keep it real, let's recreate the balance between nature and humanity."

"Dit was nice!" klinkt het. Tijdens het schrijven zijn ze ook druk met elkaar in discussie over wat het lied uiteindelijk moet overbrengen. "Hoe nemen we de mensen mee? Zodat de mensen aan de slag kunnen gaan met iets concreets?" "Als we nou beginnen met een soort verdeeldheid? En er is een storm die opkomt? Laten we concreet aan de slag gaan, kom op, schrijven!"

Hanne is zelf muzikant, maar vindt het belangrijk om mee te doen aan dit initiatief. "Ik vind het heel fijn dat we er samen over kunnen praten en daar samen aandacht aan kunnen geven. In combinatie met muziek, dan heb je mij gewoon, ik vind het ontzettend leuk. Kijk, muziek is ervoor om mensen te inspireren en om een snaar te raken. Het is een uiting van emotie. Wij uiten hiermee onze eigen emotie en als mensen het liedje dan horen, dan hebben ze toch een bewustzijn voor wat er ook alweer aan de hand is met het klimaat." Of ze denkt dat het echt iets kan uithalen? "Ik wil daar wel in geloven", lacht ze. "Anders zat ik hier niet."

Marije van Bommel is als duurzaam docent aan de Herman Brood Academie betrokken bij het project. "Het is de bedoeling dat de jongeren zo van zich laten horen. Muziek is een prachtige verpakking voor een boodschap, maar ze hebben ook echt iets te zeggen. Het gaat niet snel genoeg met de inzet voor het klimaat en juist jongeren willen daar graag iets aan doen."

De tieners en twintigers zijn allemaal muziekfanaten en zijn vol overgave met elkaar aan de slag. Lars Dalma studeert drums aan de Herman Brood Academie en heeft net als Hanne een coördinerende rol. "We hebben nu drie liedjes en die gaan we dan samenvoegen tot één. We kijken waar het ritme overeen komt, of er akkoorden zijn die bij elkaar passen, kijken welke woorden overeenkomen en zo kunnen we het 't beste samenvoegen. Of het iets uithaalt? Dat weet ik niet. Kijk, als Billie Eilish iets hierover zegt of Radiohead, dan zie je dat dat impact heeft, dan luistert de wereld. Muziek is een activerend medium. De schaal waarop de provincie Utrecht invloed heeft, is misschien niet te vergelijken, maar toch hoop ik dat die invloed er is."

Docente Marije van Bommel: "Het is prachtig om te zien dat ze hier als groep zoveel te bespreken hebben en dat er zo iets moois uitkomt. Het schrijven vandaag is stap één, er komt op 15 mei nog een repetitiedag, een opnamedag en een clip en dan gaan we ook een tour doen door de provincie. We bieden het lied ook echt aan de gedeputeerde van de provincie Utrecht aan en we zijn ook nog in gesprek met Utrecht 900. Het lied moet zoveel mogelijk klinken als het af is."