Dankzij drones komen kievitseieren niet in de grasmaaiers van Eemlandse boeren

Op 50 meter hoogte ziet de warmtecamera op de drone van Stef Huijgen een temperatuurverschil van 0,10 graden. "Het is ongelofelijk", zegt de voorzitter van Collectief Eemland. Als hij een kievitsnest denkt te hebben gevonden op het schermpje van de drone stuurt hij zijn collega-vrijwilligers eropaf. "99 van de 100 keer is het een nest."

Huijgen en zijn collega dronevliegers sporen kievitsnestjes op omdat de boeren op het punt staan te maaien. Blijven de nestjes dan in het hoge gras liggen, blijft er vooral roerei over. "Ze hebben uiteraard onze bescherming nodig."

En die bescherming werpt zijn vruchten af. Collectief Eemland heeft de helft van de 5000 hectare boerengrond in Eemland in beheer. Naast drones besturen kan Huijegens ook zijn eigen loftrompet steken, want nergens anders in het land doen de vogels het zo goed als hier, zegt hij. "We zijn eigenlijk het enige gebied waar de grutto en de kievit weer groeien. We worden overstelpt met vragen van: hoe doen jullie dat? Ja, dat is prachtig."

Vroeger gebeurde het speuren naar kievitsnesten met het blote oog, in het weiland. "Weet je wat het probleem is als je zelf door het veld gaat struinen?", zegt Huijgens. "Dan laat je geursporen achter." De Eemlandse vos hoeft dan alleen maar zijn neus te volgen. "Die denken: hé dat is een geurspoor laat ik daar maar eens achteraan lopen en dan wijzen wij als het ware de nesten aan. Het zijn hele slimme beesten."

Wat ook meespeelt in de keuze voor de drones is dat het aantal vrijwilligers terugloopt en jongeren niet in de rij staan om voor dag en dauw op te zoek te gaan naar kievitsnestjes. De drones moeten jongeren enthousiast krijgen.

De drones moeten vroeg de lucht in: zodra de zon schijnt, warmt de omgeving op. "Dan zijn we eigenlijk al weer klaar. Elke molshoop lijkt dan op een ei, bij wijze van. We gaan dus morgen weer vroeg uit de veren."