Droomreis van rolstoelbackpacker Kris moet misschien stoppen: 'Arts wil dat ik naar huis kom'

In december vertrok ze met elektrische rolstoel en een backpack vol warme kleding naar Noord-Europa. Een heel strak plan had Kris niet, behalve dat ze ondanks haar handicap wilde paragliden en een sneeuwscootertocht maken. Ondertussen zijn er vijf maanden voorbij, bezocht ze elf landen en zit ze nu in Italië.

"Hoe het gaat? Ja, niet zo goed eigenlijk", vertelt Kris op opvallend opgewekte toon vanuit haar hostel aan het Gardameer. Ze draagt een oranje doek op haar hoofd en een nog kleurrijker shirt. In alles ziet ze eruit als de doorsnee backpacker. Maar de ziekte waar ze al zo lang last van heeft, speelt opnieuw op. "Het was echt doorbikkelen soms."

Kris heeft het Ehlers-Danlos Syndroom (EDS). Dat maakt onder meer dat ze niet lang kan lopen, snel flauwvalt, last heeft van haar maag en dat gewrichten snel uit de kom gaan. Ondanks die ziekte en de bijbehorende beperkingen reist ze per trein door Europa. In december vertrok ze.

Lees ook: Kris maakt droom waar en reist in rolstoel door Europa: 'Wil mijn kans pakken'

Veel plannen had de Maarssense van tevoren niet vastgelegd, want ze wilde niet al te veel vastzitten aan bestemmingen. Maar twee dingen stonden op haar absolute to-do-lijst: een sneeuwscootertocht in Lapland en paragliden in Zwitserland. Die eerste kon ze begin dit jaar al afstrepen. Maar of het paragliden ook ging lukken, bleef tot het laatste moment onzeker.

Want op de ochtend van het paragliden voelt ze zich niet goed, vertelt ze. "Ik was echt superziek op dat moment. Maar ik wist niet of ik het reizen nog zou volhouden. Dus ik had die ochtend echt zoiets van: ik moet het nú doen. En ik ben die ochtend gewoon gegaan en het was ge-wel-dig."

Maar niet alles was zo geweldig als het paragliden. "Ik heb ook heel veel pech gehad." Problemen met het elektrische motortje van haar rolstoel brachten Kris in bijna elk land naar een rolstoelwinkel. Het boeken van treinassistentie bleek vaak een klus die veel geduld vergt. En meerdere keren stond ze 's avonds voor een hostel dat vervolgens tóch niet rolstoeltoegankelijk bleek te zijn.

Toch lijkt Kris bijna verbaasd over het feit dat ze tot nu toe niemand anders met een rolstoel of beperking is tegengekomen op haar reis. "Hopelijk gaan er meer mensen met handicaps reizen. We moeten er meer op uit, laten zien dat we er zijn. Dan veranderen de dingen vanzelf wel."

Ook over haar gezondheidsproblemen vertelt Kris openhartig. Haar bloeddruk is de laatste tijd erg laag en dat brengt allerlei problemen met zich mee. "Je bent duizelig, heel erg moe en hebt steeds het gevoel dat je flauw kan vallen." Waar de klachten vandaan komen, is onzeker. Haar lichaam is ontregeld, en ze krijgt het maar moeilijk weer in balans, zegt ze. Dat de temperaturen oplopen, helpt ook niet mee.

Twee weken geleden ging het even goed mis. "Toen was mijn bloeddruk zó laag dat het bloed niet meer naar mijn hoofd stroomde en ik totaal van de wereld raakte voor een lange tijd." Op dat moment lag ze in haar eentje op een kamer en kon ze geen hulp inschakelen. De volgende ochtend werd ze pas gevonden. Zelf kwam ze pas bij in de ambulance op weg naar het ziekenhuis.

Sindsdien is ze naar eigen zeggen ook wat voorzichtiger. Slapen doet Kris alleen nog op een kamer met kamergenootjes. "Die horen me dan wel als ik ziek ben."

Net heeft Kris haar arts in Nederland gesproken, vertelt ze. Tot haar grote teleurstelling raadt die haar aan terug naar huis te komen. In ieder geval tijdelijk, om weer even aan te sterken. Maar alleen al daarover nadenken, staat haar tegen. Want naast dat het reizen soms zwaar is, heeft ze het vooral enorm naar haar zin. "En ik leer hier zo veel van. Ik ben elke keer verrast hoe ik er weer doorheen kom."

De twijfel over hoelang ze nog blijft, hangt in de lucht. Op haar lijstje staan eigenlijk nog Slovenië, Hongarije en Kroatië. "Maar iedereen roept eigenlijk: ga naar huis. Het is de keuze tussen het mentale en het fysieke. Thuis ben ik misschien fysiek beter maar hier ben ik mentaal veel gelukkiger." Daarom wil ze het in ieder geval nog een weekje rustig overdenken vanuit haar hostel in Italië. "Ik hoop dat ik hier gewoon wat beter word. Ik heb zoiets van: ziek ben ik toch wel. Hopelijk helpt het dat ik hier wat blijer ben."

Kris maakt regelmatig vlogs van haar reis. Die plaatst ze op haar YouTube-kanaal Bucketkris.