900 portretten van Utrechters: 'Sommige mensen moesten echt een drempel over'

Utrecht - Van oud tot jong. Uit alle lagen van de samenleving en alle wijken van de stad. 700 portretten van huidige Utrechters en 200 portretten van historische personen die een bijdrage hebben geleverd aan de stad. Met 900 portretten wordt 900 jaar Utrecht gevierd.

De stad viert vanaf morgen feest. Precies 900 jaar geleden kreeg Utrecht stadsrechten. Tot en met 11 november zijn er talloze festiviteiten om dat te vieren. Het hele programma is hier te vinden.

Politieagente Puck kwam in 2011 van het Gelderse dorpje Huissen naar Utrecht. Na twee jaar maatschappelijke werk en dienstverlening stopte ze met haar studie en ging zij werken bij de politie. "Ik hou van de stad zelf en de wijken eromheen", zegt ze in haar portret. Nu werkt ze in Kanaleneiland. "Elke dag ga ik met plezier naar mijn werk."

Woolloomooloo

Op 11 maart 1970 kwam Ahmed vanuit Marokko naar Nederland en vestigde zich meteen in Utrecht. "In deze stad heb ik mij ontwikkeld". Eerst werkte hij in de fabriek en na een paar maanden begon Ahmed met studeren aan de Rijksuniversiteit Utrecht. Deze studie financierde hij met zijn eigen rijschool. Daarna werd hij onder meer docent en vertaler. Tijdens zijn studententijd was Ahmed een van de oprichters van studentendiscotheek Woolloomooloo aan het Janskerkhof. "Merci Utrecht. Je bent en blijft mijn favoriete stad."
900 portretten zoals deze van Puck en Ahmed. De komende weken hangen ze door de stad, zijn ze te bekijken op gekomenomteblijven.nl/portretten en is een selectie te zien in het Utrechts archief naast het document waarmee Utrecht 900 jaar geleden stadsrechten kreeg.

Geïnteresseerd in meer verhalen over Utrecht 900 jaar. Op onze Utrecht 900 jaar-pagina zijn allerlei verhalen te vinden over de geschiedenis van Utrecht en de festiviteiten rondom de 900ste verjaardag van de stad.

Therapeutisch

"De draaidagen waren bijna therapeutisch", zegt geluidstechnicus Sebastiaan Pos, die het merendeel van de verhalen opnam. "Meer dan 600 personen die iets persoonlijks vertellen. Namelijk over waarom zij in de stad wonen. Dat levert hele bijzondere gesprekken op", zegt Pos. "Deze gesprekken gaan niet over het weer, maar bijvoorbeeld over iemands overleden broer."
Merel Schrijvers, die samen met Carolien Arnold het initiatief nam, is blij met de verscheidenheid aan mensen die voor de microfoon hun verhaal hebben gedaan. Alle portretten bestaan uit een foto en een geluidsfragment van één tot anderhalve minuut. Uiteindelijk meldden zich iets meer dan 900 personen aan voor het portret, maar de diverse afspiegeling is niet honderd procent. "Bij sommige leeftijdsgroepen en bijvoorbeeld in Kanaleneiland en Overvecht was het moeilijker mensen te vinden", zegt Schrijvers.

Kasteel Vredenburg

"Wij zijn met name trots op de mensen die ondanks een grote drempel, omdat ze anders zijn, de taal niet beheersen, een beperking hebben of zichzelf niet mooi vinden, toch hebben meegedaan aan ons project," zegt Arnold. "Met het project willen wij mensen verbinden en dat iedereen zichzelf de vraag gaat stellen: 'wat heb ik nou met de stad?' Tijdens de opnamedagen zagen wij al dat mensen met elkaar in gesprek gingen."
Geluidstechnicus Pos zag veel overeenkomsten tussen de geïnterviewden. "Op de laatste draaidag portretteerde ik eerst een ongedocumenteerde vrouw uit Uganda die niet meer terug kan omdat zij op vrouwen valt. Daarnaast zat burgemeester Sharon Dijksma voor de microfoon. En allebei zeiden ze dat ze Utrecht zo leuk vinden omdat mensen op straat zo vriendelijk zijn. 'Als ik hulp nodig heb, dan word ik geholpen', zeiden ze."
Naast de 700 Utrechters zijn 200 portretten gemaakt van bekenden en onbekende historische personen die een bijdrage hebben geleverd aan de stad. 15 studenten Geschiedenis zijn in de archieven gedoken om alle historische personen te vinden en te portretteren. Verzetsheldin Trijn van Leemput die, volgens de overlevering, samen met een groep vrouwen in 1577 Kasteel Vredenburg sloopte. Het kasteel was op dat moment in Spaanse handen.

Voelt als een dorp

Ook Dirk Zwaning van Abcoude is geportretteerd. Hij kwam naar Utrecht in 1550 om als pastoor van de Geertekerk te werken. Daar werd hij al snel te controversieel omdat hij zich openlijk uitliet tegen de aflaten. Hij werd opgepakt en achter slot en grendel gezet Dankzij een paar machtige vrienden werd hij gered van de brandstapel maar werd hij wel verbannen naar Vianen. Dankzij goed gedrag mocht Zwaning van Abcoude uiteindelijk terugkeren naar Utrecht.
Ondanks de grote verschillen tussen alle portretten zag Schrijvers wel een gemene deler. "Iedereen zei dat Utrecht voelt als een dorp."

Heb je een tip of opmerking? Stuur ons je nieuws of foto via WhatsApp of mail.