300 huisartsen uit Midden-Nederland trekken naar Den Haag: 'Water staat aan de lippen'

Tom Rebholz is al dertig jaar huisarts in Nieuwegein en nog steeds met veel plezier aan het werk. Baby Rodi is de twaalfde patiënt van vandaag en het is nog maar 10 uur in de ochtend. Rebholz heeft de druk op hem en al zijn collega's alleen maar zien toenemen de afgelopen jaren. "De mensen worden ouder en dus wordt de gezondheidszorg complexer, maar we moeten ook veel meer administratieve handelingen verrichten van de verzekeraar. Daar komt nog bij dat er misschien wel genoeg huisartsen zijn, maar die kunnen zich vaak geen eigen praktijk veroorloven. Het water staat mij en mijn collega's wel echt tot aan de lippen."

Hij onderzoekt Rodi, die van top tot teen onder de waterpokken zit en veel huilt. "Ik maak me geen zorgen als ik hem zo zie", zegt Rebholz tegen Rodi's moeder. "Mocht hij er toch nog meer last van hebben, dan kunnen we wat sterkere medicatie geven, maar dat zou ik nu nog niet adviseren." Tien minuten – dan is het consult voorbij en is de volgende aan de beurt. De wachtkamer is vrijwel leeg, maar op de website van het Gezondheidscentrum in Nieuwegein staat duidelijk met rode letters aangegeven: 'Het is druk in de huisartsenpraktijk, kom niet zonder afspraak.'

"Je ziet het misschien niet meteen, maar ik heb 35 patiënten achter elkaar. En daar zitten de telefoontjes nog niet bij. Dus als je al een paar dagen last hebt van buikpijn, dan kan je pas voor volgende week een afspraak maken. Tussendoor bellen patiënten, ook met de assistentes. Die moeten wij dan ook zo snel mogelijk van een antwoord voorzien. En als ik om vijf uur weg ga, dan heb ik nog een heleboel administratie liggen. Dan ben ik niet aan mijn post toegekomen, dan heb ik een aantal brieven van specialisten, post van de verzekeraar en dat neem ik elke dag mee naar huis."

De afgelopen jaren hebben huisartsen veel eerstelijnszorg overgenomen van de ziekenhuizen. "De suikerpatiënten werden bijvoorbeeld vroeger alleen maar door een specialist behandeld, nu doen wij dat. Dat kan ook prima, maar als je naar het financiële plaatje kijkt, dan behandelen de huisartsen 95 procent van de zorgvragen en dat doen we voor 4 procent van de kosten. Dat is een heel groot succes. Daarnaast doen we het ook kwalitatief heel goed, we horen bij de top 5 van de wereld."

Rebholz en zijn collega's uit het vak willen dat graag zo houden. "Een oplossing is nog niet zo makkelijk. Nu heb ik tien minuten voor een patiënt en die krijg ik ook betaald. Op die manier heb ik zes patiënten per uur. Maar ik zou heel graag 15 minuten per patiënt willen hebben, voor hetzelfde tarief. Dan heb ik vier in plaats van zes patiënten per uur en kan dus meer kwaliteit leveren. De twee patiënten die dan overblijven, moeten dan wel bij een andere huisarts terecht kunnen. En daar wringt het nu vaak."

Zo krijgen jonge huisartsen vaak te maken met het feit dat er amper meer huisvesting is voor een eigen praktijk. "We hebben de vierkante meters niet meer. Als we willen uitbreiden, dan krijgen we te maken met commerciële partijen die praktijken opkopen om er geld mee te verdienen. En die commerciële prijzen op de markt zitten ook niet binnen ons tarief."

Deze zomer maakt de overheid meerjarenplannen voor de zorg en dus is het nu tijd om actie te voeren. Vrijdag gaat Tom Rebholz daarom met 300 andere collega's uit Midden-Nederland en honderden andere huisartsen uit het hele land naar het Malieveld in Den Haag. "Als we niet nu investeren, dan moeten op den duur veel meer mensen naar het ziekenhuis. En dan wordt de zorg nog veel, heel veel duurder."

Rebholz is 62, dus denkt hij al na over zijn opvolging? "Ik ga zeker nog tien jaar door, dus nee, ik denk nog niet na over wie mij gaat opvolgen. Dit is het mooiste vak van de wereld. Ik wil nog net niet zeggen dat het een roeping is, maar ik wil dit zeker nog even blijven doen. Maar voor jonge huisartsen moet het werk ook aantrekkelijk blijven. Als zij zien dat er iets aan de werkdruk kan worden gedaan, dan zullen ze ook eerder een eigen praktijk openen."