Amersfoortse atletiekclub juicht Femke Bol naar zilver op WK: 'Hup Femke, hup!'

Amersfoortse atletiekclub juicht Femke Bol naar podium op WK Atletiek
Amersfoortse atletiekclub juicht Femke Bol naar podium op WK Atletiek © RTV Utrecht / Jordi de Jong
Amersfoort - De Amersfoortse atlete Femke Bol heeft zilver gewonnen op de 400 meter horden bij de WK Atletiek in het Amerikaanse Eugene. Ze deed dat met een tijd van 52,27 seconden, achter de Amerikaanse thuisfavoriet Sydney McLaughlin. Die verpulverde haar eigen wereldrecord in een tijd van 50,68 seconden. "Ik denk dat Femke de beste race heeft gelopen die ze moest lopen. Hartstikke mooi", vertelt Joost Bol, de trotse vader van Femke. Samen met zo'n twintig anderen juichte hij zijn dochter vannacht naar het podium.
Het is 4:00 uur 's nachts als de eerste auto's en fietsen van de dag een plekje zoeken voor atletiekvereniging Altis op Park Schothorst. Over 50 minuten schiet de 22-jarige Femke Bol in de Amerikaanse staat Oregon uit de startblokken voor een race die slechts iets meer dan 50 seconden zal duren. "Môgge!", roept een van haar Amersfoortse supporters naar de rest van het publiek dat aankomt. "Eerst even koffie zo", zegt een ander lachend.
Amersfoortse atletiekclub juicht Femke Bol naar podium op WK Atletiek

'Jeu de Bol'

Als ze boven in het clubhuis aankomen, is een ander deel van de Femke-fans al druk bezig de boel te versieren. Onder de tv hangt een Nederlandse vlag met de tekst 'jeu de Bol', de ruimte wordt volgehangen met oranje vlaggetjes en iedereen is in het oranje uitgedost. Op de tafel voor de tv staat koffie en ontbijtkoek voor de vroege vogels.
Voordat Femke mag gaan lopen, is het eerst de beurt aan die andere Nederlandse topper: Lieke Klaver. Zij loopt de 'vlakke' 400 meter, zonder horden. Ze komt als vierde over de finish en grijpt daarmee net naast een medaille. "Knap hoor", klinkt er op meerdere plekken in het clubhuis. Zeker als je bedenkt dat Klaver de eerste Nederlandse ooit is in deze WK-finale op de 400 meter.

Zenuwen

Dan duurt het nog een halfuur tot de Amersfoortse trots mag proberen een podiumplek te bemachtigen. "Ik kan wel zeggen dat ik vrij zenuwachtig ben op dit moment", vertelt vader Joost. Ze moet het allemaal maar even doen. Die horden zijn toch een extra handicap. Je kunt weleens struikelen of blijven hangen, maar dat Femke dat gebeurde is gelukkig alweer even geleden."
Maar waarom is een vader op zo'n belangrijk moment in Amersfoort, en niet in Amerika? "Ik ben niet zo'n vlieger", lacht hij. "Mijn vrouw en zoon zitten samen op de tribune. En met Femke heb ik tussendoor ook iedere dag contact. Een paar uur geleden ook nog. Ze is er helemaal klaar voor. Ik denk dat ik zenuwachtiger ben dan zij. Ze is altijd in haar focus. De race gaat een aantal keer door haar hoofd en dan moet ze gewoon haar eigen ding doen."
Werner Andrea is een van de andere supporters vannacht. Hij zag Femke op haar 14e binnenkomen bij Altis en trainde haar twee jaar lang, tot haar 16e. "Na twee of drie keer zag ik al dat ze een 400-meter-loopster was. Het grappige was dat we haar op haar 15e probeerden te kwalificeren voor de EYOF (het Europees Jeugd Olympisch Festival, red.) in Georgië. En dat lukte toen al. Heel mooi om zo'n bijzondere atlete mee te maken."

De race

En dan, rond 4.45 uur, is het de beurt aan Femke. "Ik heb zeker vertrouwen op een podiumplek", aldus Andrea. "Het belangrijkste is dat ze haar eigen race loopt. Femke heeft een sterk eindschot, daar moet je op vertrouwen", zegt haar vader.
Bol in baan 4, haar directe concurrentes McLaughlin en Muhammad naast haar in baan 5 en 6. Daar is het startschot. "Femke op weg naar de eerste horde. Met overtuiging, goed", klinkt het vanuit de tv. "Hup Femke, hup!", wordt er in het clubhuis geroepen. De eerste horde schijnt nooit haar sterkste te zijn, maar gaandeweg de race wordt ze steeds sneller. Voor de laatste horde komt ze voorbij Muhammad, McLaughlin heeft dan al een groot gat geslagen.

Zilver

Na 52 tellen en een beetje komt ze over de finish. Femke pakt zilver. In het clubhuis is het opvallend stil. Zowat iedere supporter staat of zit naar voren gebogen. Om Femkes tijd nog eens goed te kunnen bestuderen, blijkt. "Je hoopt toch dat ze in de 51 gaat lopen", zegt Bart Hogendoorn, ook Altis-trainer, over de race.
Het is een wens die Femke zelf ook uitsprak in aanloop naar de finale. "Het is heel mooi dat ze zilver pakt, maar de tijd is dan toch een beetje jammer", lacht Hogendoorn. "Je wordt liever tweede met een persoonlijk record, dan eerste zonder. Als atleet loop je toch een beetje voor records."

Trots

Maar vergis je niet: in het clubhuis ontbreekt het niet aan kippenvel. "Ik ben heel trots", aldus vader Joost. "Echt prachtig", zegt haar voormalig jeugdtrainer Andrea. "Van wat ik zag heeft ze de race hartstikke goed uitgevoerd. De tweede plek is wat ik had ingeschat, dus dit is hartstikke mooi."
Voor Femke betekent het dat ze nu een bronzen plak op de Olympische Spelen en een zilveren op de WK heeft gepakt. Is de volgende dan goud? "Daar gaan we wel vanuit", lacht haar vader. En jeugdtrainer Andrea: "Telkens een stapje hoger hè? Dat zou heel mooi zijn."

Heb je een tip of opmerking? Stuur ons je nieuws of foto via WhatsApp of mail.