Heel Nederland kent zijn stem: 'Hij was het Polygoonjournaal'

Philip Bloemendal die het Polygoonjournaal voorleest
Philip Bloemendal die het Polygoonjournaal voorleest © ANP Foto
Amersfoort - De naam doet wellicht niet bij iedereen meteen een belletje rinkelen, maar zijn stem zal bijna iedere Nederlander wel herkennen. Als nieuwslezer van het Polygoonjournaal schalde de kenmerkende stem van Amersfoorter Philip Bloemendal veertig jaar lang wekelijks door de Nederlandse bioscopen. Zijn zoon Robert en ghostwriter Rob de Lange schreven een boek over zijn leven, 'De stem van mijn vader'.
Zijn vader was volgens Robert een overweldigende, zeer aanwezige man, die tegelijkertijd heel beschermend was tegenover zijn zoon. Dat had te maken met zijn turbulente verleden. Als Joodse jongen moest Philip Bloemendal onderduiken en verloor hij veel familie in de vernietigingskampen. Die ervaring speelde een belangrijke rol in de opvoeding van zijn zoon.

Beschermende vader

"Hij vond dat wat hem was overkomen, mij niet moest overkomen. Ik hoefde thuis dan ook niet zoveel te doen. Als mijn moeder zei dat ik mijn schoenen moest opruimen, nam mijn vader dat al snel over. 'Ach, laat die jongen toch. Dat doe ik wel', zei hij dan."
Maar toen Robert in de pubertijd kwam, bleef er van die band tussen vader en zoon nog maar weinig over. Een tijdje hebben de twee zelfs helemaal geen contact gehad. "Ik heb een haat-liefdeverhouding met mijn vader gehad", vertelt Robert daarover. Toch werd het contact tussen de twee later weer opgepakt.

Samen het bos in

Robert wilde graag meer weten over het leven van zijn vader en dus trokken de twee samen de Limburgse bossen in. Met een geluidsbandje om de gesprekken op te nemen. "Die bandjes heb ik toen in mijn kast gezet en laten verstoffen. Ik ging verder met mijn werk, gezin en familie
Tot 2009, want toen werd er door het programma Andere Tijden een documentaire over Philip gemaakt. Robert vertelde aan de regisseur over de geluidsopnames, die daar graag een radioprogramma over wilde maken. "Daar is een prachtig radioprogramma van gekomen. Vervolgens ging ik verder met mijn leven, tot ik 4 jaar geleden Rob de Lange tegenkwam en met hem sprak over de bandjes. Hij stelde toen voor een boek te schrijven over mijn vader."

Belangrijke rol na de oorlog

En dat boek is nu dus af. De Lange zelf is bescheiden over zijn rol bij de totstandkoming van het boek. "Het is niet mijn verhaal, het is zijn verhaal. Het verhaal van hem en zijn vader. En ik heb het opgeschreven", legt hij uit. Robert zelf is blij dat het boek er nu is. "Er was nog helemaal geen boek over hem. Terwijl hij zo'n belangrijke rol heeft gespeeld in het Nederland van na de oorlog. Dus het was hoog tijd voor een boek over zijn leven."
Philip begon kort na de oorlog als nieuwslezer, toen hij nog in de textielindustrie in Amsterdam werkte. "Mijn moeder zag in een krant een advertentie voor omroeper voor Radio Herrijzend Nederland en toen heeft hij auditie gedaan. Eerst deed hij beide banen tegelijk." Een jaar later, in 1946, begon hij bij het Polygoonjournaal, om daar tot 1986 te blijven.

Manusje van alles

Niet alleen als nieuwslezer overigens, want Philip was bij alles rondom het Polygoonjournaal betrokken. "Hij was redactievoorzitter, schreef stukken, monteerde films, sprak die in en bemoeide zich met de onderwerpen die werden behandeld. Hij was niet alleen hoofdredacteur, hij was manusje van alles. Eigenlijk was hij Polygoon. Dat zeggen ook veel mensen nu. Iedereen kent zijn stem"
Ambities om zijn vader op te volgen heeft Robert eigenlijk niet gehad. "Mijn vader wilde dat wel", bekent hij. "Hij zei dan: 'Rob, je moet ook gaan lezen jongen. Want ik verdien geld met mijn stem en jij hebt bijna dezelfde stem.' Dus wij gingen oefenen, samen aan de keukentafel. Ik tilde het papier en hij zei: 'dat is fout'. Ik mocht het papier van hem niet optillen, want dat ritselt bij de microfoon. Dus toen heb ik maar gezegd dat hij het uit moest zoeken."

Heb je een tip of opmerking? Stuur ons je nieuws of foto via WhatsApp of mail.