Utrechtse Sjoerd strijdt onvermoeibaar door voor een schone binnenstad: 'Principes kosten nu eenmaal tijd en moeite'

Wie met Sjoerd een rondje door de binnenstad loopt, kan dit soort opmerkingen vaker verwachten. Van verkeersborden die op onlogische plekken hangen tot verkeerd geplaatste afvalcontainers: de Utrechter weet precies wat wel en niet mag én schuwt er niet voor om de verantwoordelijken daarop aan te spreken.

Niet iedereen is daar blij mee. "Laatst had ik nog ruzie met een taxichauffeur. Die stond met zijn auto op een blindengeleidestrook. Waar ik me mee bemoeide. Ik wilde een foto van de auto maken en toen dreigde hij me in elkaar te slaan. Ik heb de politie erbij gehaald. En ik kreeg gelijk: hij moest zijn auto verplaatsen." Of hij dan nooit bang is? "Nee hoor. Ik ben niet zo snel bang", zegt hij schouderophalend.

Iets verderop, langs de Oudegracht, versperren meerdere reclameborden het voetpad. Mag niet, weet Sjoerd. "Er is een verbod op uitstallingen. Prima als niemand zin heeft in zo'n verbod. Maar schaf die regel dan gewoon helemaal af. Nu zijn er regels en leeft niemand ze na. Dat is gewoon kansloos."

Iedere Utrechter die zo nu en dan door Twitter scrolt, zal in zijn digitale carrière weleens een bericht van @UtrechtseSjoerd voorbij hebben zien komen. Over de door fietsen overwoekerde blindengeleidestrook voor TivoliVredenburg, bijvoorbeeld. Of zijn actie waarbij hij verkeerd geplaatste afvalcontainers van horecabedrijven pal voor het gemeentehuis neerzette.

Dat Twitter-activisme begon in 2018 met de komst van de Spar op de Mariaplaats. "Ik vond het toen al geen goed idee, een supermarkt op die plek. Je weet dat daar afvalstromen bij komen kijken. Ik liep er iedere dag langs om naar mijn werk te gaan, en ja hoor. Elke dag een bende."

Lachend vertelt hij hoe hij de Slim Melden-app van de gemeente destijds te slim af was. "Ik had een bot (een computerprogramma dat automatisch taken uitvoert, red.) op die app gezet, waardoor er automatisch om de 1,5 seconde een melding werd gemaakt van afval daar. Binnen no-time waren er duizenden meldingen bij de gemeente binnen. Toen kwamen er uiteindelijk ondergrondse containers."

Zijn strijd voor een nette en inclusieve binnenstad stopte niet bij de Mariaplaats. Met name bedrijfsafval is hem een doorn in het oog. En zijn kritiek is niet aan dovemansoren gericht: sinds augustus van dit jaar zijn er nieuwe regels voor bedrijfsafval in de stad. "De regel is dat alle bedrijfsafvalcontainers zo snel mogelijk na lediging, maar uiterlijk om 17:00 uur (en 19:00 uur buiten de singels) op eigen terrein gezet moeten zijn."

Is het een sterk rechtvaardigheidsgevoel, vindt hij het gewoon leuk om de gemeente dwars te zitten of zit er iets anders achter zijn onvermoeibare protest? "Ik ben gewoon heel erg principieel. En principes kosten helaas tijd en moeite. Regels zijn regels en die moeten voor iedereen hetzelfde gelden. Het is niet zo dat ik vind dat iedereen steeds maar boetes moet krijgen. Ik spreek ondernemers altijd eerst zelf aan op hun gedrag. Ik zie het niet per se als opkomen voor anderen, maar ik begrijp aso-gedrag gewoon niet."

Zijn aversie tegen het blokkeren van de blindengeleidestroken in de stad, begon niet zo lang geleden, toen hij met een slechtziende vriendin door de stad liep. Heel Cruijffiaans eigenlijk: je gaat het pas zien als je het doorhebt. "Eerder sloeg ik er echt geen acht op. Nu valt me op hoe vaak het misgaat. Ik snap echt hoe het gaat hoor: er staat een fiets, en je zet die van jou er gewoon naast. Als je zelf geen gebruik maakt van zo'n strook, dan is het niet gek dat je hem niet ziet. Het gaat om bewustwording, daar bereik je uiteindelijk het meeste mee."

In zijn ideale stad zou iedereen net een beetje meer rekening houden met elkaar. "Toen ik mijn Twitter-account begon, had ik vijf volgers. Inmiddels zijn dat er 1100. Ik weet dat de gemeente inmiddels ook luistert naar wat ik heb te zeggen. Dat vind ik mooi. Uiteindelijk heb je niet veel mensen nodig om de wereld te veranderen."