Improvisatietheater voor mensen met kanker: ‘Al je zorgen aan de kant schuiven’

Heleen Takkebos speelt al zo'n zes jaar bij Ithaka. Ze heeft jaren geleden borstkanker gehad. "Toen ik over Ithaka hoorde dacht ik: dat is een club waarvan iedereen weet wat het is om het te hebben of het gehad te hebben. Of dat de partner het gehad heeft, en dat heb ik nog nooit zo meegemaakt." Ze beschrijft de vereniging als een veilige haven. "Met kanker is het toch zo, als je wat voelt, dat je toch weer ongerust wordt. Het is nooit helemaal weg. Daarom dacht ik, Ithaka is ook iets voor mij. Ik voelde me gelijk op mijn gemak bij de groep."

Hoewel ze zich bij de groep direct thuis voelde, was het toch een stap om de planken op te gaan. "Ik hield wel van toneelspelen, maar dit was een heel andere vorm. Dan moet je wel uit je comfortzone - durf ik dit? - en dat blijft spannend. Het maakt ook dat je al je zorgen aan de kant kunt schuiven, dat je in een andere wereld zit. Dat geeft een heerlijk gevoel."

Twee keer in de maand komt de groep samen om te spelen. Maar ze werken niet toe naar een voorstelling: ze treden namelijk nooit op. Het gaat echt om het plezier van het spelen. Ook Hans van Dijk was meteen enthousiast toen hij van Ithaka hoorde, aan het einde van het traject waarmee zijn darmkanker was aangepakt. "Het was heel erg schrikken toen ik het hoorde, ik was echt volkomen van mijn stuk. Ik had het ook psychisch heel zwaar. Ik had aan het eind van het traject een gesprek met een psycholoog, hoe ga je met je angst en de onzekerheid om."

In de wachtkamer bij de psycholoog viel het oog van Hans op een folder van Ithaka, spelen voor je leven. "Ik had ooit een keer theatersport gezien en een ongelofelijk leuke avond gehad met twee teams die tegen elkaar uit kunnen improviseren en gek doen en echt de tranen over mijn wangen gelachen. Maar ik was een keurige meneer met een keurige baan en een gezin en dat ging ik dus niet doen."

Maar zijn diagnose maakte dat Hans tóch de stoute schoenen aantrok en zich aanmeldde. "Met kanker ga je heel anders naar het leven kijken en fundamentele zaken komen naar boven toe. Ik had zoiets van: en nu ga ik het doen. Elke twee weken hebben we ontzettend veel plezier. Ik moet nog regelmatig op controle, maanden van te voren begint de spanning op te bouwen. En dit is iets waar ik het los kan laten."

Er zijn nog steeds nieuwe mensen welkom om mee te doen met Ithaka. Hans wil wel een oproepje doen, vooral aan mannen: "Ik zou willen dat er veel meer mannen meedoen. Ik denk dat het verschil dat mannen het lastig vinden om over hun gevoel te praten en denken dat dat hier moet. Maar dat hoeft niet. Het is ontzettend leuk om hier te spelen. En je hoeft niets te kunnen. Je gaat meedoen en dan komt het vanzelf. Daar hoef je dus ook als man niet bang voor te zijn."

Ithaka speelt twee keer per maand op woensdag in het Eemhuis in Amersfoort.