Verenigingstijgers, een vioolbouwer en een vaandelontwerpster: deze Utrechters kregen een lintje

Veel gedecoreerden zijn klassiek met een smoesje naar het gemeentehuis gelokt, maar een enkele burgemeester ging liever persoonlijk langs om ze te verrassen. Voor burgemeester Melis van de Groep van Bunschoten was het een van de eerste taken die hij weer uit mocht voeren na een periode van afwezigheid door ziekte. "Ik kijk er elk jaar weer naar uit", zegt hij. En dit jaar was daarom extra bijzonder.

In de gemeente Lopik zagen de zes gedecoreerden vanochtend ineens een oranje Citroën 2CV voor hun deur verschijnen. Burgemeester Laurens de Graaf reed een rondje met de eend, onder het motto "U bent mij er eentje".

De traditie van de lintjesregen gaat hand in hand met een andere, namelijk de traditie dat meer mannen dan vrouwen worden onderscheiden. In totaal kregen vandaag 159 mannen en 88 vrouwen een lintje en dat is in lijn met het landelijk gemiddelde. Uitzonderingen zijn er ook; in Eemnes, Soest en Stichtse Vecht werden dit jaar meer vrouwen dan mannen onderscheiden. In Baarn was het gelijkspel.

Dat vrijwilligerswerk voor ouderen en de kerk naast veel voldoening vaak ook een lintje oplevert is geen verrassing. Opvallend veel gedecoreerden zijn al vele jaren actief voor een kerkelijke organisatie. Maar ook vrijwilligerswerk als jarenlange Sinterklaas op een basisschool, bestuurslid bij een ijsclub of Schutmeester bij een Schuttersgilde kan een lintje opleveren.

Opnieuw kregen veel brandweermannen en -vrouwen een lintje. Nog niet zo lang geleden kregen zij bij een jubileum of pensioen automatisch een lintje opgespeld, maar sinds een paar jaar moet dit apart worden aangevraagd bij de Kanselarij der Nederlandse Orden. En dat wordt nog altijd massaal gedaan. In Lopik hebben ze zelfs een brandweerechtpaar dat een lintje heeft gekregen. Corrie en Johan van den Hoek krijgen de onderscheiding voor hun werk bij de vrijwillige brandweer, naast een flinke waslijst aan andere vrijwilligersactiviteiten.

En dat veel sportclubs drijven op de inzet van vrijwilligers die door weer en wind de lijnen trekken, de kaartjes verkopen, wedstrijden fluiten, speelschema's maken en bardiensten draaien, blijkt ook dit jaar uit de lijst met gedecoreerden. Veel voetbalclubs, tennisclubs en volleybalverenigingen hebben hun verenigingstijgers voorgedragen voor een lintje. In Utrecht is dat bijvoorbeeld Frits de Ru, een onmisbare schakel bij voetbalclub USC EDO. In Leerdam was er een lintje voor Adrie van Felius, die weer of geen weer, zijn vaste ronde op zijn bakfiets rijdt om oud papier op te halen voor voetbalclub v.v. Leerdam Sport '55. Op jaarbasis gaat het toch om zeker dertig grote zeecontainers vol.

Bij 247 lintjes horen minstens net zo veel bijzondere verhalen, maar er springen er natuurlijk wel een paar in het oog. Wat te denken van vaandelontwerpster Leonora Lopulalan-Thenu uit Leerdam? Zij ontwerpt en maakt vaandels en banieren voor (geloofs)gemeenschappen of organisaties over de hele wereld. Zij doet dit bij speciale gelegenheden en ten behoeve van optochten en gebedswandelingen. In 2007 zocht ze het nog wel dichter bij huis. Toen was het 600 jaar geleden dat de voormalige gemeente Leerdam stadsrechten kreeg en daar hoorde – uiteraard – ook een mooi vaandel bij.

Utrechter Serge Stam is een internationaal bekend vioolbouwer. Hij trad in de voetsporen van zijn vader, de bekende Otto Stam, wiens zaak hij 1979 overnam. Gedurende zijn hele carrière heeft hij zich verdiept in de Hollandse vioolbouw uit de vroege 17e en 18e eeuw en hij is een van de belangrijkste kenners ter wereld. Hij kreeg vandaag de onderscheiding Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.

Petra Brugmans-Ros uit Mijdrecht zet zich al ruim 30 jaar, op verschillende gebieden en in verschillende functies, in als tolk Nederlandse gebarentaal. Het bekendst is ze van haar werk voor de NOS/NPO. Als tolk Nederlandse gebarentaal verrichte ze haar werk bij het NOS-journaal, het wekelijkse gesprek met de minister-president en incidenteel debatten in de Tweede Kamer. Door haar werkzaamheden voor de televisie speelde zij een belangrijke rol om deze wijze van communiceren op de kaart te zetten. Ook zij werd Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.

Mirelle Valentijn-Versteeg uit Wilnis is eveneens benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Zij zet zich al jarenlang in om pesten te stoppen. Ook biedt zij ondersteuning aan kinderen en jongeren die gepest worden.

En oud-marinier Peter Bercx-Schilder kreeg in Utrecht eenzelfde lintje voor zijn werk voor veteranen met PTSS. Hij weet uit persoonlijke ervaringen hoe deelnemen aan een vredesmissie voelt en welke heftige belasting dit kan hebben op het menselijk lichaam en de menselijke geest. Al bijna 20 jaar zet hij zich daarom vanuit het Nederlands Veteraneninstituut in voor veteranen met trauma's.

In onze provincie kregen twee personen de onderscheiding Officier in de Orde van Oranje-Nassau. Dat is de hoogste onderscheiding die dit jaar is uitgereikt. In Soest kreeg Karin Doorduijn dat lintje opgespeld, onder meer vanwege haar werk voor de tennisbond KNLTB. Daar bekleedde ze verschillende bestuurlijke functies en was ze in 2001 de allereerste vrouwelijke voorzitter.

In Utrecht was het officierslintje voor Frida van den Maagdenberg voor haar bestuursfuncties bij het Amsterdam Universitair Medisch Centrum (UMC), het Universitair Medisch Centrum Utrecht (UMCU) en het Sint Lucas Andreas Ziekenhuis te Amsterdam.

De meeste gedecoreerden (185) mogen zich nu Lid in de Orde van Oranje-Nassau noemen. Ook zijn er in onze provincie nu 60 Ridders in de Orde van Oranje-Nassau bij. Deze onderscheiding staat net een treetje hoger dan het lidmaatschap van de orde. Er zijn dit jaar geen Commandeurs in de Orde van Oranje-Nassau benoemd en er is ook geen Orde van de Nederlandse Leeuw uitgereikt.

Er waren dit jaar opvallend veel echtparen die een lintje kregen, vaak voor vrijwilligerswerk bij eenzelfde organisatie. In totaal kregen tien echtparen een lintje, waarvan drie alleen al binnen de gemeente Utrechtse Heuvelrug. In Houten zijn het twee broers die beiden een lintje krijgen: Peter en Ad de Rooij uit 't Goy. Ze zijn naast hun werk als directeur van hun transportbedrijf uiterst actief binnen de samenleving. Ad onder meer als voorzitter van het kerkbestuur en Peter als bestuurslid in meerdere ondernemersclubs.

De meeste gedecoreerden hebben de 60 jaar in ieder geval al aangetikt, maar eentje springt er qua leeftijd wel uit, de 35-jarige Emine Koca uit Leerdam. Ze is ook al vroeg begonnen; ze zet zich volgens de gemeente Vijfheerenlanden al sinds haar 17e in voor een ander, met onder meer activiteiten voor jongeren, tolken en advies voor inwoners met hulpvragen en trainingen voor leerlingen met leerachterstanden.