Meesterknecht van Zoetemelk heeft eigen toertocht in Kockengen: wie was Gerard Vianen?

"Het was een lieverd, een sociale man. We konden het goed vinden samen", vertelt weduwe Alie. Gerard boekte dertig profzeges, waaronder een Touretappe in 1974 en drie ritten in de Ronde van Spanje, maar Alie was de echte hoofdprijs. Ze was in 1967 rondemiss toen Gerard de Ronde van Kockengen won in zijn woonplaats. "Ik was van straat geplukt om de bloemen uit te reiken. Daar hoorde ook een kusje bij. Ik kende Gerard al een beetje en later kwam hij langs met een bloemetje voor mij en met wat foto's."

Gerard genoot ook bekendheid als meesterknecht van de wielerlegendes Joop Zoetemelk en Raymond Poulidor. Een rustige en bescheiden man die zijn prestaties voor zich liet spreken. "Ik volgde zijn wedstrijden thuis op de voet", herinnert Alie zich. "In huis, in de tuin of in de schuur. Spannende momenten. Als vrouw van een wielrenner zit je veel alleen met je kinderen."

Dochter Bernadette heeft daar niet veel herinneringen aan. Wel aan de criteriums die haar vader reed in zijn nadagen. "Dan aten we een patatje en zagen we die met tijgerbalsem ingesmeerde benen. Maar voor mij hij altijd een heel lieve en verzorgende vader geweest. Wielrennen stond niet zo op de voorgrond thuis en hij was daar ook bescheiden over. Hij fietste lekker zijn rondjes een aantal keren in de week, maar van de profcarrière kan ik me niet zo veel herinneren."

Ko van Oostrum, organisator van de wielertocht, heeft nog wel wat toertochten gereden met Gerard en is daar nog altijd dankbaar voor. "Je kon veel van hem leren. Over veiligheid bijvoorbeeld. Dat je de hand op iemand zijn schouder moet leggen als je omkijkt. En afstand houden. Daar was hij heel punctueel in."

Na zijn dood in 2014, als gevolg van acute leukemie, kreeg hij zijn eigen wielerwedstrijd: de Gerard Vianen Classic, waarbij ook geld wordt opgehaald voor het Daniel den Hoed Fonds. "Die mensen doen heel veel aan onderzoek naar kanker", verklaart Van Oostrum. "En ze fietsen ook mee, trouwens." De wielrenners rijden vandaag drie afstanden, 35, 65 en 100 kilometer. Ze kunnen daarbij ook nog kiezen of ze een snelle of een leuke route doen. "Die laatste gaat nog wat meer over de dijkjes."

Hij zou het zelf waarschijnlijk allemaal iets te veel hebben gevonden, zo'n eerbetoon, zegt zijn weduwe Alie. Toch denkt zijn dochter Bernadette dat hij uiteindelijk heel trots zou zijn geweest. "En wij ook."