Een eeuw Gertrudisschool in Utrecht: feestweek losgebarsten en 718 aanmeldingen voor reünie
Utrecht - De Gertrudisschool, een begrip in de Utrechtse Rivierenwijk, bestaat honderd jaar. Vanmorgen gaf burgemeester Sharon Dijksma het startsein voor een week vol festiviteiten. En er komt een grote reünie aan. Maar liefst 718 oud-leerlingen en oud-leerkrachten hebben zich al aangemeld. Het zegt veel over de liefde die velen nog voelen voor de plek waar ze ooit leerden lezen en schrijven (en nog heel veel meer natuurlijk). Wat is het geheim van de basisschool?
"Het is echt een buurtschool, heel gemoedelijk en gezellig", verklaart Babette Tammer. Ze is intern begeleider van de bovenbouw, maar begon in 2000 als leerkracht van groep 3. "Ik zie straks op de reünie dus oud-leerlingen van achterin de twintig, sommigen hebben nu zelf kinderen. De tijd gaat zo snel. Dan voel je je ineens wel oud", zegt ze lachend.
De klassen zijn inmiddels verdeeld over twee panden aan de Amaliadwarsstraat en de Waalstraat. Dat de Gertrudisschool aantrekkingskracht heeft, is duidelijk. De missie van de school is dat "elke leerling zich moeten ontwikkelen en ontplooien binnen de eigen, individuele mogelijkheden".
Jongens en meisjes strikt gescheiden
Hoe anders was het honderd jaar geleden. Het gebouw aan de Amaliadwarsstraat bestond toen nog uit de Sint Annaschool voor meisjes en de Sint Gerardus Majellaschool voor jongens. Vanuit geloofsoverwegingen werden beide groepen strikt gescheiden. "Het was echt een school van de kerk, heel streng", legt intern begeleider Babette uit.
Een schooldag begon ook in de kerk, met een heilige mis. De meisjes gingen daarna via een eigen ingang de school in om les te krijgen op de bovenverdieping. De jongens kwamen aan de andere kant binnen en bleven beneden. Een hoog hek moest contact tussen de beide seksen tijdens het speelkwartier voorkomen. Leerkrachten zagen daar ook op toe. Voor de meisjes waren dat vaak nonnen en voor de jongens vrijwel allemaal mannen, onder wie veel paters.
In 1966 kwam er een eind aan de jongens- en meisjesschool. Er kwam ook een nieuwe naam: Gertrudisscholen. Snel volgden nóg meer veranderingen door invoering van de Mammoetwet. Voortaan werd gekeken of leerlingen meer theoretisch ('denkers') of meer praktisch begaafd ('doeners') waren. De ‘denkers’ werden in de laatste twee basisschooljaren gegroepeerd in A-klassen en voorbereid op vervolgopleidingen zoals mavo, havo en vwo. De ‘doeners’ kwamen in de B-klassen en werden klaargestoomd voor de lts of huishoudschool.
Op de Gertrudisschool, nog wel onderdeel van de Katholieke Scholenstichting Utrecht, wordt nu Daltononderwijs gegeven. Daarbij staan samenwerken en zelfstandigheid centraal. "De kinderen krijgen nu juist heel veel vrijheid. Wel binnen kaders natuurlijk, maar dat is wel 180 graden gedraaid ja", vertelt Babette.
Veel animo voor reünie
Om het 100-jarig jubileum kracht bij te zetten is onlangs een schoollied geschreven dat vandaag ten gehore werd gebracht door de leerlingen. De rest van de week zullen er tal van activiteiten zijn, zoals workshops, een pleinfeest en een schoolreis. Komende zaterdag volgt het klapstuk, de reünie. Vanaf 11.00 uur tot 18.00 uur zijn oud-leerlingen en voormalig leerkrachten welkom. Het zijn er zoveel dat er verschillende shifts zijn. Online kan je precies zien wie er komen en wanneer.
Op de dag van reünie is ook een fototentoonstelling te bewonderen en er is een speciaal boekje te koop: ‘Een eeuw op school’, geschreven door leerlingen zelf. Op vrijdag 30 juni, de exacte datum van het 100-jarig bestaan, zal de school nog een keer voor een dag terug in de tijd gaan.
