Nachtmerrie werkelijkheid voor IJsselmeervogels: 'Degradatie blijft nog lang een zwarte bladzijde'

Bunschoten-Spakenburg - "Dit blijft nog heel lang een zwarte bladzijde." Met een verslagen gezicht kijkt een IJsselmeervogelsupporter over het veld waar zijn ploeg vanavond met 5-0 verloor van Hercules. "We wisten het woensdag al zeker en we zagen het langer aankomen", reageert hij. Toch werd de nachtmerrie van de supporters om 20.00 uur, na het laatste fluitsignaal, werkelijkheid. Voor het eerst in de clubgeschiedenis is IJsselmeervogels gedegradeerd.
Een strakblauwe lucht, een stralende zon en een prima voetbaltemperatuurtje. Op elk ander moment waren het de ingrediënten geweest voor een heerlijke voetbalavond. Maar met het 6-0 verlies van afgelopen woensdag was degradatie niet meer te voorkomen en een stunt bleef uit. Aan de rode kant blijft het verdriet, terwijl de blauwen feest vieren.
Ondanks de al definitieve degradatie was het druk op de Westmaat. "Tuurlijk", verklaart één van de aanwezigen. "Je bent supporter of je bent het niet." Nog eenmaal gingen ze vandaag achter de club staan, hoewel duidelijk was dat niemand er meer echt vertrouwen in had. "Je bent erbij, tot de laatste minuut, omdat je lief en leed deelt met je club. Vandaag is dat helaas leed", vat een supporter het samen. Met een biertje in de hand stonden de voetbalfans vanaf het terras naar het spel te kijken.
'Slechter kan het niet'
De reden van de gemoedelijke sfeer? "Berusting", zegt een jonge supporter. Met zijn sjaaltje in zijn hand zit hij op de tribune. "Woensdag was het natuurlijk al klaar." Op het terras zit iedereen rustig van een biertje en een snack te genieten, op de tribune zitten supporters te praten over het slechte seizoen. De manier waarop de degradatie is verlopen, maakt het voor de supporters allemaal een stuk pijnlijker. "Het verlies van woensdag was al pijnlijk, maar dit slaat echt alles", zo klinkt het.
Toch lijdt de sfeer vanavond niet onder de score op het scorebord. "We wisten al dat het klaar was", zegt een supporter. "Dat was al duidelijk nadat Hercules de 0-3 scoorde." Al van kinds af aan gaat hij naar de Roden. "Het is mijn club, net als van zovelen hier." Vele successen maakte hij vanaf de tribune mee. Ook de mindere dagen stond hij langs het veld. "Maar een degradatie hoop je natuurlijk nooit mee te maken."
'Schandalig'
Toch is het vandaag, voor het eerst in de clubgeschiedenis, zover. "De manier waarop is ronduit schandalig", vindt een vrouwelijke supporter, die de tribune heeft verlaten en op de hoek van het veld is gaan staan. "Nog even in het zonnetje, je moet er toch iets van maken", lacht ze. Daarna wordt ze weer serieus. "Zoveel doelpunten om je oren krijgen is verschrikkelijk" Toch kijkt ze niet boos over het veld, maar medelevend. "Ik wil niet weten hoe de jongens zich nu voelen."

Terwijl IJsselmeervogels de degradatiewedstrijd nog staat er te spelen en zowel spelers als supporters hopen dat de wedstrijd zo snel mogelijk is afgelopen, wordt er aan de andere kant van het sportpark een feestje gebouwd. Een paar jaar na de degradatie van de Blauwen genieten die supporters nu met volle teugen van de degradatie van de rivalen. "Noem het karma."
Twee grote spandoeken hangen aan het stadion van Spakenburg. 'Welkom op de westmaat, Derde divisie linksaf', valt op een van de twee te lezen. Twee minuten na het laatste fluitsignaal gaat er vuurwerk de lucht in. "Het hoort er natuurlijk een beetje bij." De supporters van IJsselmeervogels zijn nog niet vergeten dat zij net zo genoten van de degradatie van de Blauwen een paar jaar geleden. "Natuurlijk pakken ze uit vandaag, dat hadden wij ook gedaan", zegt een oude Rode.
'We komen weer terug'
Toch zijn er ook Blauwen die naar de wedstrijd van IJsselmeervogels kwamen kijken. "Mijn hart ligt aan de andere kant van het sportpark", zegt ze. "Maar ik ben niet blij met de degradatie. De derby is prachtig en deze club hoort historisch gezien gewoon in deze divisie." Ze staat samen met een vriendin, een IJsselmeervogelssupporter, naar de wedstrijd te kijken. Beide vrouwen hadden zich al een tijdje neergelegd bij de degradatie. "Dat hing al een hele tijd in de lucht", zegt de Rooie. "Misschien is het nodig. Al had ik het liever niet gezien." Over één ding zijn ze het eens: "Volgend jaar zijn we gewoon weer terug op dit niveau."
Of het optimisme is of hoop weten ze zelf ook niet. "De club kan veel beter dan dit. Maar nu moeten we eerst even deze pijn verwerken." En die pijn is tijdens de wedstrijd al goed zichtbaar. Onder het tekenende That’s life van Frank Sinatra zochten de spelers na het laatste fluitsignaal de catacombe op en druppelde het aanwezige publiek van de tribune. "Ach, het was in ieder geval met een doelpunt minder tegen", verzucht één van de supporters.