Eindelijk schot in dna-verwantschapsonderzoek Heulmeisje, krijgt ze na 47 jaar haar naam terug?

Hoe zat het ook al weer? Een chronologisch overzicht van het Heulmeisje.

Het Heulmeisje wordt ergens tussen 1960 en 1964 geboren. De eerste zeven jaar van haar leven woont ze in een gebied tussen de Eifel en het Ruhrgebied. In het jaar voor haar dood verblijft ze minimaal vier maanden in de voormalige DDR of elders in Oost-Europa.

Rond 1975 woont ze gedurende een jaar in Nederland. Voorafgaand aan haar dood krijgt ze eenzijdig voedsel te eten, blijkt later uit onderzoek. Dat kan wijzen op extreme armoede, maar ook op ontvoering.

Op 24 oktober 1976 wordt het lichaam van het Heulmeisje gevonden bij de toenmalige parkeerplaats De Heul aan de A12 bij Maarsbergen. Ze is dan waarschijnlijk al weken of maanden dood. Het meisje is 160 cm lang en heeft kastanjebruin haar. Haar identiteit is onbekend en ze wordt begraven in Maarsbergen.

Tien jaar later, in 1986, krijgen de stoffelijke resten de naam Monique Jacobse. Dit meisje uit De Bilt raakte op 7 april 1975 vermist en na onderzoek is het OM ervan overtuigd dat zij en het Heulmeisje dezelfde persoon zijn. Dna-onderzoek bestaat dan nog niet. De stoffelijke resten worden, onder de naam van Jacobse, herbegraven in Maarn.

In 1994 wordt er een verdachte opgepakt voor de moord op Monique Jacobse. Het gaat om Harry A. uit Maarsbergen, hij doceert aan een internaat in de buurt. Harry A. bekent de moord maar trekt die bekentenis daarna in. Kort daarna overlijdt hij, daarbij wordt zelfmoord niet uitgesloten.

In 2006 meldt Monique Jacobse zich bij haar familie. Ze is niet dood, maar heeft er voor gekozen een nieuw leven op te bouwen in Duitsland.

De stoffelijke resten van het Heulmeisje worden opgegraven en er wordt dna afgenomen. Men schat de leeftijd van het Heulmeisje op ongeveer 18 jaar. Onderzoekers laten een reconstructie van haar hoofd maken.

In de loop der jaren worden er meerdere namen genoemd, zoals in 2008 de naam van Marjo Winkens. Maar dna-onderzoek toont aan dat zij niet het Heulmeisje is. Er blijkt geen match met het DNA van de overleden moeder van Marjo.

In 2010 doet het Duitse Bundeskriminalamt voor het eerste een dna-onderzoek in hun databank met vermiste personen. Er is geen match.

In 2012 vragen politie en justitie uitgebreid aandacht voor het Heulmeisje. De autoriteiten ontketenen een waar media-offensief met reportages en gesprekken in onder andere Opsporing Verzocht, Bureau Hengeveld en Tros Vermist. In september van dat jaar is er ook aandacht in het Duitse opsporingsprogramma Aktenzeichen XY Ungelöst.

Een jaar later worden de resten van het Heulmeisje weer opgegraven. De voortschrijdende techniek maakt meer mogelijk. Zo levert nieuw onderzoek van het NFI een beter dna-profiel op. Ze blijkt geen 18 jaar te zijn geworden, maar tussen de 13,5 en 15 jaar. Isotopen-onderzoek onthult haar Duitse afkomst. De politie zegt in de media dat er op dat moment een officiële vraag voor een verwantschapsonderzoek is ingediend bij de politie in Duitsland.

Ook eind 2013 is er weer veel aandacht in de voor de zaak. Het levert bijna honderd tips op. Naar aanleiding van die tips gaat de politie op zoek naar een Amerikaanse militair. Maar een doorbraak komt er niet.

Op 14 maart 2016 kondigt de politie een grootschalig dna-verwantschapsonderzoek aan. De Utrechtse politieman Wim Perlot zegt op dat moment dat de Duitse autoriteiten toestemming hebben gegeven. Dit blijkt later niet waar te zijn.

Eind 2018, bevestigt de politie dat een dergelijk grootschalig dna-verwantschapsonderzoek nooit is gestart. Op 8 april 2022 zegt de politie opnieuw dat het verwantschapsonderzoek is gestart, maar ook dat blijkt niet te kloppen, het Openbaar Ministerie zegt dat eerst de Rechter Commissaris nog toestemming moet geven. Die toestemming komt er uiteindelijk in augustus 2023