Utrecht in Inkt: Patrick (20) moest als 'echte Utrechter' ook een Utrechtse tattoo

26 augustus, 08:30 • 2 minuten leestijd

Utrecht - "Ik heb 'm net laten zetten, een week of zes geleden. Maar ik had het al wel een paar jaar in mijn hoofd hoor. Sinds mijn zestiende denk ik. Ik heb plaatjes op internet gezien en toen is het idee ontstaan.

Maar eerst moet je ervoor sparen – dit kost wel wat – en nadenken hoe je 'm precies wil. Toen ben ik naar de tattooshop gegaan en daar hebben ze een ontwerp gemaakt. Hij is uniek. Ik vond het heel belangrijk dat-ie duidelijk zou zijn en ik vond de details, zeg maar de effecten, heel belangrijk. Dat het niet is alsof je de Dom uit Rotterdam op je been hebt.

Ik krijg van veel mensen te horen dat dit de mooiste Domtattoo is die ze ooit gezien hebben. Hij is heel duidelijk met die klokken erop en de huisjes eronder. Zonder die huisjes erbij is het ook maar zo'n kale staaf.

Het is zomer en dat betekent meer korte mouwen, broeken en rokjes. Dat betekent dus ook meer huid én meer tattoos die je om je heen ziet. Maar wat zijn die verhalen achter die tattoos?

In de serie Utrecht in Inkt spreken we regiogenoten over één van hun tatoeages. Waarom en hoe hebben ze die laten zetten? Welk verhaal zit erachter? Elke week vind je op onze site/app en op onze Instagram op zaterdag om 08.30 uur een nieuwe aflevering.

Vandaag Patrick, die ik spreek in tattooshop U Ink.

Daarom staat hij ook op mijn been hè. Dan kan-ie gelijk in de lengte en op je arm zou het veel te klein zijn, dan heb je geen ruimte voor die details. Hij is wel iets groter geworden dan ik bedacht had, een paar centimeter. Eigenlijk zou de piek tot iets onder mijn knie moeten komen. Maar ik ben er heel blij mee.

Ik weet eigenlijk niet eens precies waar het is. De artist had een foto. Ik denk aan de Oudegracht, daar bij dat bruggetje?

Ik vind dat als je tattoos hebt en je bent een Utrechter, dan moet je ook een Utrechtse tattoo hebben. Wat is Utrechts? Eh… ja de Dom natuurlijk. En de grachten. En het Utrechtse gevoel? Ja, eh… hoe moet je dat nou zeggen. Dat is moeilijk uit te leggen hoor, daarvoor moet je er gewoon naartoe gaan.

Ja, ik ben een trotste Utrechter. Ik denk niet dat ik ooit ergens anders ga wonen. Hier weet je alle plekken te vinden, ken je de weg en mijn vrienden en familie wonen er. Als ik buiten de stad ben, doe ik nu het liefste een korte broek aan. En ook als ik op vakantie ga, weten ze gelijk waar ik vandaan kom."