PRINS CLAUS OVERLEDEN

REGIO - In het Academisch Medisch Centrum is zondagavond rond 19.00 uur Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Claus der Nederlanden overleden.
Prins Claus wordt op 6 september 1926 als Claus George Willem Otto Frederik Geert jonkheer von Amsberg geboren in het Duitse Dötzingen. Als elfjarige verhuist hij met zijn ouders voor enkele jaren naar Tanzania. Daar doet hij een levenslange liefde voor Afrika op.
Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog moet hij in militaire dienst, maar hij neemt niet deel aan gevechtshandelingen van het nazi-leger. In 1945 wordt Claus in Italië door de Amerikanen krijgsgevangen gemaakt.
Van 1948 tot 1956 studeert Claus rechten in Hamburg, waarna hij in de diplomatie terechtkomt. Halverwege de jaren '60 ontmoet hij de Nederlandse kroonprinses Beatrix.
De omgang tussen de troonopvolgster en haar Duitse vriend leidt tot grote commotie. Velen kunnen twintig jaar na de oorlog niet verkroppen dat de toekomstige koningin uitgerekend met een oosterbuur wil trouwen. Dr. L. de Jong doet onderzoek naar het verleden van de verloofde in spé en komt tot de conclusie dat hem niets te verwijten valt. Toch houden de protesten tot en met het huwelijk op 10 maart 1966 aan. Het festijn wordt voor het oog van de wereld door rookbommen overschaduwd.
De bescheiden en intelligente prins Claus oogst snel waardering in verschillende functies. Hij werkt op het gebied van ruimtelijke ordening, muziek, monumentenzorg, natuur en milieu. Ontwikkelingssamenwerking had zijn meeste interesse.
In 1967 krijgen Beatrix en Claus hun eerste zoon, Willem-Alexander. De jongen zal nog twee broertjes krijgen: Johan Friso en Constantijn. In 1980 wordt Beatrix koningin. Het gezin verlaat met bloedend hart slot Drakensteyn in het Utrechtse Lage Vuursche en verhuist naar Den Haag.
In 1982 worden bij prins Claus 'klachten van depressieve aard' vastgesteld. Artsen veronderstellen dat de prins meer inhoudelijk werk moet verrichten en in 1984 gaat hij aan de slag als inspecteur-generaal op het ministerie voor Ontwikkelingssamenwerking. De depressies komen in 1991 terug en de prins moet tot zijn spijt verstek laten gaan tijdens het roemruchte staatsbezoek aan Japan.
Kort daarop geeft de Rijksvoorlichtingsdienst toe dat de prins ook aan de ziekte van Parkinson lijdt, iets wat velen allang in de gaten hadden. De prins vindt een paar jaar later veel baat bij een therapie in een speciale kliniek in Houston. Zijn depressies gaan over en de ongeneeslijke ziekte van Parkinson wordt zoveel mogelijk onderdrukt.
De prins neemt in 1995 deel aan de internationale Auschwitz-herdenking in Polen en de zware staatsbezoeken aan Israël en Indonesië. Vooral Polen en Israël zijn emotioneel voor de van oorsprong Duitse prins.
Claus wordt in 1996 ter gelegenheid van zijn 70e verjaardag uitbundig gehuldigd. De Prins Claus-prijzen worden ingesteld, de prins zal de uitreiking een paar keer tot een verrassende SHOW maken. Hij steelt bij voorbeeld de harten door demonstratief zijn stropdas af te werpen.
Dertig jaar na zijn omstreden huwelijk blijken de Nederlanders massaal met hem weg te lopen. Claus is uitgegroeid tot één van de meest populaire leden van het Koninklijk Huis. Anderhalf jaar later wordt dat ook duidelijk als de goede wensen massaal binnenstromen nadat de prins in Duitsland met succes een zware operatie aan de prostaatklier heeft ondergaan.
In 2000 blijkt dat de nabestralingen die op de operatie volgen, zeer hinderlijke gevolgen hebben gehad voor darmen en nieren. Artsen brengen stoma's aan.
In 2001 wordt een nier verwijderd. De prins kan ondanks dat wel aanwezig zijn bij het huwelijk van zoon Constantijn en de omstreden verloving van zoon Willem-Alexander. In augustus wordt hij in het AMC in Amsterdam opgenomen wegens een ,,algemeen verslechterende lichamelijke conditie'', doordat zijn enige nier niet goed functioneert. Zijn gezondheidstoestand verbetert langzaam, deelt de Rijksvoorlichtingsdienst in de dagen na de opname mee.
Hij komt weer thuis en reikt in december in Amsterdam de Prins Claus-prijzen uit. Het verloopt allemaal nogal stuntelig, zeer tot zijn eigen spijt. Op 2 februari kan hij gelukkig de huwelijkssluiting van zijn oudste zoon Willem-Alexander en Máxima Zorreguieta meemaken en ook de aansluitende kerkelijke inzegening. De prins had zich bij alle verdere feestelijkheden ontzien, om op de huwelijksdag zo fit mogelijk te zijn.
Vijf weken later wordt hij 'ter observatie' in het AMC in Amsterdam opgenomen. Hij blijkt dan longemboliën te hebben en krijgt ook te kampen met hartproblemen. Op 27 maart wordt hij gedotterd.
Dat hij nog strijdbaar is, blijkt begin juni. Hij spant een inmiddels gewonnen bodemprocedure aan tegen Privé, dat had geschreven dat hij naar Duitsland was gereisd om daar te sterven. Enkele dagen later kan hij zijn eerste kleinkind Eloïse, dochter van Constantijn en Laurentien, aanschouwen. Kort daarna wordt het leven van de nieuwe grootvader opnieuw door gezondheidsproblemen vertroebeld. Op prinsjesdag is hij nog maar amper thuis en opnieuw moet hij naar het ziekenhuis. Daarna blijft zijn toestand nog wankel, tot hij uiteindelijk op zondagavond 6 oktober om 19.00 uur overlijdt.

Heb je een tip of opmerking? Stuur ons je nieuws of foto via WhatsApp of mail.