Robin de Kruijf maakt zich op voor tweede EK finale
SCHALKWIJK - De Nederlandse volleybalsters, met Robin de Kruijf uit Schalkwijk in de selectie, hebben de finale van het EK bereikt. De vrouwen van bondscoach Giovanni Guidetti versloegen in de halve finale Turkije met 3-0: 25-22 25-18 28-26. De finale wordt gespeeld in eigen huis tegen Rusland.
Voor Robin de Kruijf staat zondag de tweede EK-finale in haar leven op het programma. De volleybalster maakte in 2009 ook al de verloren eindstrijd mee tegen Italië, al beleefde ze dat toernooi heel anders. "Toen was ik het jonkie van de groep en viel ik soms in, dat kan je nauwelijks met elkaar vergelijken", zei ze na de gewonnen halve finale tegen Turkije.
"Toen speelde Italië echt geweldig", blikte ze terug op de finale in Polen. De Italianen wonnen met 3-0, een afgetekende zege. Maar die pijnlijke nederlaag heeft geen enkele invloed op de wedstrijd van zondag, zegt De Kruijf. "Nee, absoluut niet. We gaan er vooral van genieten en keihard vechten. We wilden een medaille, dat doel is bereikt. Nu willen we meer. Het verschil met toen? We hebben meer ballen. 'Cojones'. Dit is een jong en fris team, het is heel anders."
Voorafgaand aan het toernooi vergeleek de Schalkwijkse het team en de spanning die werd opgebouwd tijdens de lange voorbereidingsperiode met een ballon die onder water wordt gedrukt. Hoe dieper je hem duwt, hoe harder hij naar boven schiet als je 'm los laat. Die kracht is er nog altijd, beseft ze. "Elke actie gaat met volle overtuiging, we halen soms onmogelijke ballen. We hebben Turkije flink onder druk kunnen zetten."
Tegelijk was het een pittig duel voor De Kruijf, die vooral in de eerste set onberispelijk speelde. Ze speelt bij het Turkse Vakifbank en kent veel Turkse speelsters goed. "Dat vind ik toch wel lastig. Ik ging bijvoorbeeld niet hard door het net heen juichen, terwijl je daar soms juist wat extra energie uit haalt."
Die energie haalde ze nu vooral uit de ambiance in het Rotterdamse Ahoy. "Je krijgt heel weinig mee van alles wat er omheen gebeurt. Je zit in een eigen flow. Maar toen we begonnen aan de warming up, zag ik wel dat er best wel wat mensen waren. Daarna werd het donker voor de opening en toen het licht weer aan ging, zag ik hoe vol de tribunes zaten. Dan gaan de rillingen door mijn lijf. Dit is wat we wilden, maar ik kan het allemaal niet zo goed bevatten nog. Het toernooi vliegt voorbij."
