Door de Lens van Ankie: "De wind is guur en hard"

© Fotostudio RedGreenBlue
PROVINCIE UTRECHT - Het water spat wild alle kanten op als we met de volgauto met hoge snelheid dwars door de diepe plassen rijden die langs de kant van de smalle weg liggen. De organisatie had nog zo gezegd: niet door de berm rijden. Maar in het heetst van de strijd is dat haast onmogelijk. De wegen zijn smal en de renners hebben hulp nodig.
Het wielerseizoen is weer begonnen. Vandaag staat de Omloop van de Houtse Linies op de agenda. Ik mag meerijden met de ploegwagen van Utrechtse Wielervereniging De Volharding. De wagen ligt vol met fietsonderdelen en gereedschappen en bovenop het dak staan twee knaloranje gloednieuwe reservefietsen.
Ik zit voorin naast de ploegleider. Tijdens de ploegleidersvergadering hebben 'we' de zesde plek geloot, niet slecht. Het is een mooi parcours. De rondjes van ruim 18 kilometer gaan dwars door groene weilanden met grazende koeien en pittoreske Brabantse dorpjes. Met als absolute hoogtepunt een lang weg met echte ouderwetse kasseien die glanzend in de zon liggen te wachten op de renners.
Al na twee rondes ligt de helft van de renners er uit. Beteuterd staan ze eenzaam of in kleine groepjes langs de kant van de weg met hun fiets in de hand te wachten op hun volgwagen. De omstandigheden zijn zwaar. De wind is guur en hard, en de donkere wolken blijken een voorbode te zijn van een kille hagelbui. Veel renners moeten de strijd voortijdig opgeven.
Ook de renners van de Volharding hebben het zwaar. De een na de ander moet de strijd opgeven. De een door materiaalpech, de ander door vermoeidheid en weer een ander omdat de tijdslimiet wordt overschreden. Maar wie denkt dat de mannen teleurgesteld naar huis toe gaan heeft de sport niet begrepen. Het was weer een mooie koers.
© Fotostudio RedGreenBlue/RTV Utrecht

Heb je een tip of opmerking? Stuur ons je nieuws of foto via WhatsApp of mail.