Door de Lens van Ankie: De verliezers gaan zingend het veld af

Vandaag zijn de finales van de King Bowl. Ik heb voorzitter Ruud Heijsman al maanden geleden beloofd dat ik zou komen kijken, en belofte maakt schuld. Als ik mijn auto het parkeerterrein oprijd zie ik hem al staan. Druk in gesprek en handenschuddend met spelers die al klaar zijn en weer vertrekken naar hun thuisland.

De King Bowl is een jaarlijks terugkerend internationaal flag football toernooi met deelnemers uit heel Europa. Flag football is een vorm van American football, met als verschil dat er niet getackeld of geblokt mag worden. Spelers kunnen de tegenstander die de bal heeft, stoppen door het lintje dat met klittenband aan de riem is bevestigd van de tegenspeler af te pakken en op de grond te gooien.

Na een beknopte uitleg van Ruud over de regels pak ik mijn camera en ga snel het veld op. Ik ben net op tijd voor de finales. Ik kijk mijn ogen uit. Niet in de eerste plaats om de sport, maar om het publiek. Er hangt een uitgelaten gezellige sfeer. De voertaal is engels, wat enthousiast en met de meest uiteenlopende accenten door iedereen wordt gesproken.

Met grote plastic bekers bier staan of zitten de fans op felgekleurde opblaasbankjes langs de lijn. Dan gaat het startsignaal voor de finale van de vrouwen. Ik vergeet mijn tijdgebrek en ga helemaal op in de wedstrijd. De Dominators doen hun naam eer aan en winnen vol overgave. Misschien komt het omdat het bevrijdingsdag is, maar ondanks de strijd om de titel overheerst bij beide
partijen voor, tijdens en na de wedstrijd vrolijkheid. Zingend gaan de verliezers het veld af en juichend voor elk team worden de bekers uitgereikt.

Veel te laat rijd ik richting Amsterdam. American football; blij dat ik hier 'even' tijd voor heb vrij gemaakt.