Door de lens van Ankie: "Met een glimlach bij de FBK games"

11 juni 2019, 08:00 • 2 minuten leestijd

PROVINCIE UTRECHT - "Veel plezier mam!", roepen ze in koor. Ik ga naar Hengelo vandaag naar de FBK games, een internationaal atletiekevenement. Het is eerste pinksterdag, de zon schijnt en ik heb er zin in. Het is fijn als je familie begrip heeft voor je bezigheden en je aanmoedigt. Als sportfotograaf ben je vaak weg in het weekend en dat is natuurlijk niet altijd leuk voor de thuisblijvers. Vandaag hebben ze net als ik goede zin.

Raampjes open, Springsteen aan, ga ik op weg. The Boss en ik hebben al vele uren samen doorgebracht in de auto. Vandaag komen daar weer een paar uur bij. Het is anderhalf uur rijden naar het Fanny Blankers-Koen stadion. Mooi dat er een stadion is vernoemd naar deze legendarische atlete. De vliegende huisvrouw werd ze wel genoemd. Ook zij moest vast schipperen tussen haar passie en haar gezin.

In het stadion hangt een rustige, gemoedelijke sfeer, zoals meestal het geval is bij atletiekwedstrijden. Atletiekpubliek is rustig, ze schreeuwen niet hard en hebben veel geduld. Dat hoort bij de sport. Atletiek kijken betekent vaak lang wachten. Maar niet vandaag. Bij de FBK games doen ze het anders: atletiek twee punt nul. Er is een strak programma. Alle onderdelen volgen kort op elkaar. Er is voortdurend iets te zien en te beleven.

De games gaan beginnen. De atleten worden aan het publiek voorgesteld en de wedstrijden gaan van start. Baanrecords sneuvelen: bij polsstokhoogspringen verbreekt de amerikaan Kendricks het oude record van de vermaarde Sergei Bubka en springt over een hoogte van 5.91 meter. Limieten voor de Olympische Spelen en WK worden gehaald. En debutanten verrassen met onverwacht goede prestaties.

Leuk allemaal, maar waar we met ze allen natuurlijk echt op wachten is onze eigen Utrechtse Dafne Schippers. Het gaat goed met haar. Ze straalt plezier en zelfverzekerdheid uit als ze de baan op komt. Ze heeft er zin in. Ze loopt hard zoals we dat van haar kennen, en wint overtuigend. Ze deelt haar blijdschap met haar familie. Die haar door dik en dun steunt en ook vandaag op de tribune zit om haar aan te moedigen. "Ik kom er weer aan, het was leuk!", app ik met een glimlach naar mijn thuisfront.