Door de Lens van Ankie: weg van de stress

Ik zie de mooiste zonsondergang die je kunt voorstellen bij de voormalige Romeinse goudmijnen Las Médulas in Noord Spanje. Ik slenter door de romantische straatjes met witte huizen van het oude Portugese stadje Miranda do Douro. En ik eet de lekkerste alligot 'chez Alex' in les Vignes, in de Gorges du Tarn in Frankrijk. Allemaal zonder ook maar een keer mijn camera te pakken. En ja, ik moet mezelf soms even streng toespreken, maar het lukt me.

En, het werpt zijn vruchten af. Ik voel de stress van de laatste maanden langzaam van me afglijden en kijk vol verwondering om me heen. Van de prachtige ongerepte woestijnachtige natuur in de binnenlanden van Spanje tot de luidruchtige mensenmassa in pretpark Port Aventura, ik geniet er van. En denk niet dat ik stiekem wel foto's met mijn telefoon gemaakt heb. Een dikke kras diagonaal dwars door het glas van de camera gaf de doorslag voor totale ontspanning.

Met al die nieuwe herinneringen in gedachten zat ik dit weekend langs de Lek te kijken naar al die mensen die verkoeling zochten in en om het water. En daar wist ik het zeker: ik wil weer fotograferen! Ik ga de komende tijd weer op zoek naar mooie, bijzondere en vooral inspirerende momenten in de sport, en ook daarbuiten. En ik volg daarbij gewoon mijn eigen pad. Met als motto: geen irritatie maar inspiratie.