Door de Lens van Ankie: geen ongeschoren benen in beeld svp
PROVINCIE UTRECHT - We worstelen er op dit moment allemaal mee: ons haar. Met voor mijn huis uitzicht op Het Lint, wat in deze barre tijd wel dé uitvalsbasis lijkt voor (top)sporters en andere Utrechters die snakken naar een beetje frisse buitenlucht en wat ongeorganiseerde lichaamsbeweging, zie ik dagelijks de meest uiteenlopende kapsels voorbij komen.
BREEKPUNT
Lieten de meeste het gestaag groeiende haar de eerste weken nog ongegeneerd wapperen in de wind met de stille hoop op een snel weerzien met de lokale kapper, de afgelopen dagen zie ik
steeds meer ultrakort geschoren koppies hard hollend en fietsend voorbij komen.
steeds meer ultrakort geschoren koppies hard hollend en fietsend voorbij komen.
Hoewel ik bij het zien van de meeste koppies mijn vingers kruis en hoop dat niet alle kappers definitief het onderspit zullen delven, begrijp ik het wel. In mijn familie zijn we allemaal gezegend met goed haar. Dat wil zeggen: veel haar met krullen. Normaliter de ideale combinatie. Maar nu kom ik er opeens achter dat de zwaartekracht op ons een tegenovergestelde werking heeft.
Mijn zoon, met zijn 1,86 toch al moeilijk over het hoofd te zien, is de afgelopen weken zeker 10 centimeter 'gegroeid'. En dus was er gisteren opeens een breekpunt: mijn puber vroeg of ik zijn haar wilde knippen. Met één voorwaarde, dat ik eerst het haar van zijn vader zou knippen zodat hij mijn kwaliteiten als kapper kritisch kon beoordelen.
DAAN DE GROOT
Onwillekeurig denk ik aan een fotosessie van een aantal maanden geleden met duoatleet Daan de Groot. Daan, een vriendelijke, bescheiden biologiestudent die ongelooflijk goed kan wielrennen én hardlopen was genomineerd als sportman van het jaar bij de Sportprijs Utrecht en ik mocht een portret van hem maken.
Vlak voordat ik begon met fotograferen op het kleine balkonnetje van zijn appartement op negen hoog achter, waar we voor de gelegenheid zijn racefiets, een echte 'Jumbo', op een rollerbank hadden neergezet, moest ik plechtig beloven dat zijn ongeschoren benen niet pontificaal in beeld zouden komen.
BLOEMPOT
Op dat moment komt vader aanrijden. Ook een fervent fietser. Kleddernat van de enige regenbui die ons land vandaag heeft gepasseerd. Met zijn fietsschoenen nog aan strompelt hij met luid geklak naar binnen. De modder druipt langzaam van zijn gladgeschoren benen op de keukenvloer. Als hij zijn helm afdoet zie ik de parallel: de fietshelm is de nieuwe bloempot. Ik weet wat me te doen staat en ga op zoek naar een schaar.
