Ode van Korneel: 'Laat spanning weer uit ether knallen zodat je 't tot in hemel voelt'
Ik zat in de auto richting werk
Radio aan, stem van René
Schreeuwde "Gyrano Kerk"
Heb auto aan de kant gezet
De spanning om te snijden
Werk moest maar even wachten
Geen zin om er nog heen te rijden
Kijk, het mooiste is in 't stadion
Maar als je een keer niet kan
Dan is de radio zo spannend
Als toen met Utrecht in Poznan
Maar elk weekend kan j' in Utrecht
Via stemmen langs de velden
Natuurlijk bij onze FC
Maar ook langs minder grote helden
Is er gescoord, vlak na de goal
Komt ie toch langs in geuren kleuren
Je ziet het voor je, over rechterflank
Kopbal, het gaat gebeuren
Zeker einde van 't seizoen
Als de ontknoping in de maak
Dan is het mooi van veld naar veld
Daar pingel mis, maar elders raak
Maar juist dat einde, de catharsis
Dit seizoen, nachtkaars gedoofd
Wat een bizarre situatie
Had je vooraf nooit geloofd
Dat je op 't veld het gras ziet groeien
Geen geluid, alles is stil
Geen supporters, geen reporters
't Weekend nog nooit zo koud en kil
Want om het even welke klasse
Om het even welk niveau
Ze moeten op de plaats, de passen
Het doek viel, over was de show
En dat dat met een goede reden was
Dat weten zij maar al te goed
Want uit hun midden, hun collega
't hart dat oorverdovend bloed
Want dat de uitzending moest stoppen
Dat snapt een ieder, moet zo zijn
Maar dat ie ooit weer gewoon door moet
Zonder Christian, dat doet pijn
Christian Leibbrandt wordt gemist
Want zo vakkundig en precies
Dus ieder bij Namen en Rugnummers
Sterkte met dit verlies
En als de bal ooit weer mag rollen
En het publiek weer juicht en joelt
Laat spanning weer uit ether knallen
Zodat je 't tot in hemel voelt.
