Door de Lens van Ankie: hoe FC Utrecht de mensen blij maakt

© Fotostudio RedGreenBlue
PROVINCIE UTRECHT - In deze donkere dagen voor kerst was er afgelopen week opeens zomaar een klein lichtpuntje. Ik mocht met de kerstman mee. Niet tijdens een van zijn reguliere kadorondes, waar ik trouwens ook zo blind voor getekend zou hebben, nee: zijn hulp was ingeroepen voor een unieke, hopelijk eenmalige, actie van FC Utrecht.
De kerstmans hulp was dit jaar nodig bij het rondbrengen van zeshonderd tassen vol met heerlijke lekkernijen voor het jaarlijkse kerstdiner voor ouderen. En zo tref ik op een verborgen plek ergens midden in de stad een kerstelfje. Ze wuift me vriendelijk toe en leidt me naar een grote loods. Daar zie ik de karren vol met tassen al klaarstaan. De eerste vrijwilligers zijn net vertrokken, vertelt ze mij. Nadat de tassen zijn ingeladen, gaan ook wij op weg. Na een kleine zoektocht, waarbij het even lijkt alsof we in een doolhof zijn vastgelopen vinden we het opgegeven adres.

Onbetaalbaar

Het pleintje is versierd met heel veel mooie kerstlampjes. In de verte zie ik een rendier, echt waar! En dan, klingelend met zijn bel hoor ik hem aankomen. Hij is het echt: rode muts, dikke buik, riem om, zwarte laarzen. Samen klimmen we de trappen op, omhoog naar het appartement van mevrouw Doesburg. Haar gaan we vandaag verrassen. Ik ben zo benieuwd hoe ze gaat reageren.
Stilletjes loop ik alvast voor de kerstman uit naar binnen. In een hoekje wacht ik af. Daar is hij: 'Ho, ho, ho, goedemiddag!'. Vol verbazing kijkt mevrouw Doesburg hem aan. Dit had ze niet verwacht. Terwijl ze de tassen uitpakt en van de ene in de andere verbazing valt, gaat de telefoon. FC Utrecht speler Willem Janssen is aan de lijn. Het gesprek dat dan volgt is onbetaalbaar. Ze vertelt het ene na het andere bijzondere verhaal. Op een manier zoals alleen oude mensen dat kunnen. Allemaal worden we meegezogen in haar ongebreidelde enthousiasme en achtbaan van emoties.
Nog vol van haar verhalen loop ik over de galerij als ik haar bezorgd hoor zeggen: "van wie is die grote zwarte tas?" Terwijl ik weer naar binnen loop en mijn fototas oppak, kijkt ze me aan met de tranen nog in haar ogen en zegt zacht: "Dank je wel schat.'
Fijne kerstdagen.
© Fotostudio RedGreenBlue/RTV Utrecht

Heb je een tip of opmerking? Stuur ons je nieuws of foto via WhatsApp of mail.