Door de Lens van Ankie: het coronajaar in beeld

Want de sport mocht dan stil liggen, de sportwereld stond op zijn kop. Er waren volop verhalen te vertellen. En zo ging ik toch gelijk weer ijverig aan de slag. Elke week was anders. Veel minder voorspelbaar dan normaal: er waren immers geen sportagenda's om te volgen. Daarentegen wemelde het van de activiteiten om het sporten heen. Aandacht voor de medemens stond daarbij steeds weer eensgezind centraal. Het werd een bijzonder en zeer bewogen jaar.

Verhalen over actuele gebeurtenissen wisselden zich af met mooie herinneringen. Als er geen gelegenheid was om actuele beelden te maken, dan lagen er gelukkig nog genoeg klaar in mijn archief om eindelijk afgestoft en gebruikt te worden. Nog maar drie nachtjes slapen dan is het jaar voorbij. Ik heb nooit veel problemen met de start van een nieuw jaar. Zodra de kortste dag
achter de rug is, verheug ik me er altijd wel weer op. Dit jaar des te meer.

Ik hoop dat het een jaar wordt waarin we elkaar allemaal in goede gezondheid weer tegen kunnen komen op de sportvelden en daarbuiten. Samen mooie nieuwe herinneringen maken: dat wens ik iedereen toe. En tot die tijd doen we het nog eventjes met al die onvergetelijke herinneringen van het afgelopen jaar. Heel even stilstaan en genieten. Dat hebben we wel verdiend