Door de Lens van Ankie: 'Alsof de tijd heeft stilgestaan'

© Fotostudio RedGreenBlue
Provincie Utrecht - Het is stil op de weg. De zon straalt vol overgave. Het is heerlijk zomers weer. Iedereen zal wel lekker naar het strand zijn, denk ik. Een dagje Zandvoort, of zo. Dat deden mijn opa en oma vroeger regelmatig. Een paar keer per jaar pakten ze samen de trein en reden in een keer, zonder overstappen, dat kon toen nog, van Maastricht naar de bekendste badplaats van ons land. Even een frisse neus halen en genieten van het uitzicht over de zee. Echte Limburgers: gek op water.
Dit schiet me te binnen als ik zondagmiddag rond half vijf richting VV Maarssen tuf. Over een half uurtje begint hier de afscheidswedstrijd van profvoetballer Gianluca Nijholt. Gianluca is eigenlijk al twee jaar geleden gestopt maar mooi afscheid was er nog niet van gekomen. Vandaag is het zover: Team Nijholt neemt het op tegen Team Oud Utrecht.

Fanatieke opa

Mijn opa was ook gek op voetbal. En dat is een understatement. Feyenoord was zijn club. Tot grote hilariteit van zijn kleinkinderen en lichte ergernis van zijn kinderen kon hij noch stil zitten noch zijn mond dichthouden tijdens de uitzending van een wedstrijd. Ongegeneerd gaf hij zijn mening over het spel de spelers en de scheids. Menig voetballer kreeg een spreekwoordelijke veeg uit de pan van hem. Ook de man die hier nu breed lachend voor mij op het veld staat: Willem van Hanegem. Hij is vandaag samen met FC Utrecht Icoon en tevens schoonvader van Gianluca; Gert Kruys een van de coaches.
Het fluitsignaal klinkt. De jongste telg van de familie neemt samen met haar vader de aftrap. Het publiek, familie en vrienden van, en de mannen op het veld maken er een feestje van. Gianluca’s naam zingt als het refrein van een vrolijke zomerhit heen en weer over het veld. Iedereen heeft zichtbaar lol. Er wordt gelachen en genoten. En tussendoor steeds weer die bekende stem.
Vlak voor het einde sluip ik stilletjes het veld weer af. De vrolijke geluiden op het veld ebben langzaam weg. En dan nog één keer, hoor ik hem weer boven alles uit: de stem van de Kromme. Onmiskenbaar. Warme herinneringen komen boven. Alsof de tijd heeft stilgestaan.
© Fotostudio RedGreenBlue/RTV Utrecht

Heb je een tip of opmerking? Stuur ons je nieuws of foto via WhatsApp of mail.