Sari van Veenendaal neemt afscheid in de Galgenwaard: 'Kwam hier als klein meisje al met mijn vader'

"Ik kan me voorstellen dat mijn besluit om te stoppen voor buitenstaanders heel onverwacht kwam", zegt Van Veenendaal. "Maar voor mij was het een proces waar ik al maanden mee bezig was en al met heel veel mensen over had gesproken." De reden om te stoppen was simpel. "Ik merkte dat ik niet meer zoveel plezier haalde uit het voetballen. Het was tijd voor iets anders."

Toch is het gek dat je zo maar ineens stopt met iets dat jarenlang je passie is geweest. "Ik heb er heel erg van genoten", zegt de oud-keepster van FC Utrecht, FC Twente, Arsenal, Atlético Madrid en PSV. "Maar ik heb er ook alles uitgehaald wat erin zat. Voor mij voelde het als klaar. En daar ga ik niet meer op terugkomen. Ik ben iemand die op een bepaald moment tevreden is."

Tevreden mag ze ook zijn. Van Veenendaal kan terugkijken op een prachtige loopbaan, met als hoogtepunt het EK van 2017. "Daar kwam werkelijk alles samen. Dat dat lukte en ook nog in Nederland met alle familie en vrienden die erbij konden zijn. Het is nooit meer mooier geworden dan dat. Maar ik heb verder ook alles mee mogen maken wat ik mee wilde maken, en misschien wel meer."

De geboren Nieuwegeinse begon als prof toen het vrouwenvoetbal in Nederland nog nauwelijks iets voorstelde. Als speelster van FC Utrecht moest ze het doen met studiefinanciering en een reiskostenvergoeding. Vijftien jaar later is er heel erg veel veranderd. "Ik maakte deel uit van de generatie die van een vlakke lijn naar een hoge piek ging. Ik was zelf onlangs bij FC Utrecht-Feyenoord voor 14.000 toeschouwers in de Galgenwaard. Dat was een supermooie sfeer met heel veel kinderen op de tribune, daar word ik echt heel blij van."

Inmiddels is Van Veenendaal, ruim een jaar na haar afscheid, werkzaam als adviseur vrouwenvoetbal bij de KNVB. "Ik vond het het allermooiste om meiden in Nederland te inspireren en te laten zien dat alles mogelijk is. Dat doe ik nu niet meer vanaf het veld. Ik ben nu aan het kijken op welke manier ik dat binnen de KNVB kan doen."

Haar nieuwe functie is dus beleidsmatig. Op het veld, bijvoorbeeld als trainer, zullen we haar niet meer zien. "Zeg nooit nooit, maar ik ga daar niet vanuit. Dat trekt mij op dit moment niet." Toch zou Nederland, zo is de eerste weken van het eredivisieseizoen én in de wedstrijden van Oranje te zien is, de expertise van Van Veenendaal als keeperstrainer wel kunnen gebruiken. "Dat is wel heel makkelijk om nu te zeggen. Daar ga ik zeker niet aan beginnen."

"Ik vind het heel mooi dat FC Utrecht terug is in de eredivisie", zegt Van Veenendaal. Zelf belandde ze via Vreeswijk en Saestum als 18-jarige bij FC Utrecht, waar ze overigens maar twee wedstrijden onder de lat stond. "Maar ik zag er ook, als kleintje aan mijn vaders hand, mijn eerste wedstrijd in het stadion. Dus dat zal altijd een bijzondere club voor mij blijven."

In dat stadion, waar ze als kleintje met haar vader op de tribune zat, neemt de KNVB dinsdagavond afscheid van haar. Zo'n groots afscheid, het hoeft eigenlijk niet voor Sari van Veenendaal. "Maar het is ook wel weer heel bijzonder. Vooral omdat het in Utrecht is. Het voelt wel een beetje alsof het daar begonnen is, én dat ik daar met mijn vader naar het stadion liep, én dat ik daar begonnen ben bij FC Utrecht in de eredivisie. Maar ook dat daar de eerste wedstrijd van het EK werd gespeeld. Dus het maakt de cirkel rond."