21-jarige Maarssenaar zou zijn neef met loden pijp mishandeld hebben, OM eist 3,5 jaar cel

"We bespreken vandaag een bijzondere zaak", aldus de voorzitter van de Utrechtse rechtbank. Na die openingswoorden knikt ze naar de verdachte: "Want het slachtoffer is uw neef." De zittingszaal is daarom ook grotendeels met familie gevuld. En dat maakt het op zijn zachtst gezegd gevoelig, erkent de rechter. "Er is het nodige verklaard over de verhoudingen in deze familie, wat straks wellicht voor emoties zorgt."

Het publiek wordt daarom met klem verzocht niet te reageren op wat er in de uren daarna besproken zal worden. "Ook niet non-verbaal. Dat leidt af van het onderwerp en vandaag moeten we de zaak op de juiste wijze behandelen", benadrukt de voorzitter.

Dat er sprake is van vertroebelde familiebanden wordt duidelijk als de rechter teruggrijpt naar een tragische gebeurtenis van tien jaar geleden. Dan, op 6 februari 2013, pleegt de vader van de verdachte zelfmoord. Er bestaan al langer conflicten onderling, maar dat specifieke voorval breekt de familie definitief in tweeën. Zo vindt een deel van de familie dat de moeder van de verdachte schuldig zou zijn aan de suïcide bij haar man.

Volgens de rechter is er zodoende sprake van twee kampen, ook in de rechtszaal. Met een kamp dat hoort bij de verdachte en een die het slachtoffer steunt. Tussen slachtoffer Davey en de verdachte M. M. zou al jaren geen contact zijn.

Toch is Davey er "100 procent zeker" van dat zijn neef hem in februari toegetakeld heeft. Op de avond zelf ziet hij alleen een schim van zijn aanvaller, maar als hij later een Facebook-foto van de vermoedelijke dader voorgeschoteld krijgt, kent hij geen twijfel: dat is hem. Om het nog iets ingewikkelder te maken: de ex-vriendin van de verdachte laat Davey uiteindelijk de foto zien.

Het feit dat de ex van de verdachte hiermee op de proppen komt, kan volgens de verdachte zelf maar één ding betekenen: "Het is een wraakactie omdat ik haar tijdens onze relatie bedroog. Ik zou niets anders kunnen verzinnen. Ik word er gewoon door haar ingeluisd."

In de tussentijd ontkent de in Utrecht geboren verdachte nog steeds alles waar hij van beschuldigd wordt, net als enkele weken eerder als tijdens de pro formazitting zijn voorarrest verlengd wordt. Een van de rechters stipt zijn houding aan: "U wordt ervan verdacht dat u uw neef heeft geprobeerd te vermoorden. Dat is een ernstige beschuldiging en toch komt u rustig over. Bent u dat ook?" De verdachte erkent dat van spanning zeker sprake is, maar dat hij tegelijk geen "uiter" is. "Ik zit gewoon rustig en ik luister. Voor de rest kan ik alleen zeggen dat er van de beschuldigingen niks klopt. Ik ben nog nooit agressief geweest."

Ook als het slachtoffer, zicht- en hoorbaar geëmotioneerd, gebruikmaakt van zijn spreekrecht lijkt het de verdachte weinig te doen. Davey legt uit dat hij in de maanden na de mishandeling angst had om over straat te gaan en dat hij thuis meerdere malen controleert of alles wel dicht is. "Ik heb last van onzekerheid, onzeker of ik wel een goed mens ben. Mijn zoon had geen vader kunnen hebben."

Hij kijkt naar zijn neef: "Door jou ben ik een ander persoon geworden. Jij zei dat je je in de gevangenis als een visje tussen de haaien voelde. Nou, voor mij ben jij die haai." In een reactie op die woorden zegt de verdachte: "Het is heftig, zeker voor hem. Maar ik heb het niet gedaan."

Toch denkt de Officier van Justitie genoeg bewijs te hebben om tot een uiteindelijke veroordeling te komen. Niet alleen omdat het slachtoffer de dader inmiddels herkent, maar ook omdat de politie telefoongegevens uitgelezen heeft. Daaruit blijkt dat de telefoon van de verdachte in een kleine straal van het plaats delict was.

Volgens zijn advocaat is dit niet overtuigend genoeg, want het plaats delict valt in dezelfde straal als het woonadres van de verdachte. Daarnaast zijn de verklaringen volgens haar niet objectief genoeg om tot vervolging over te gaan. Ook zou op basis van de camerabeelden van de mishandeling geen dader herkend kunnen worden.

En dan is er nog het verhaal van de tweede verdachte: een 19-jarige man uit Maarssen. Uit politieonderzoek blijkt dat hij degene is die, anoniem weliswaar, Davey belt op de avond van de mishandeling. Hij is degene wiens cv-ketel zogenaamd kaduuk is. Tussen de beide verdachten is die avond, en ook de volgende dag, telefonisch contact.

Maar wat er precies in die telefoongesprekken besproken wordt, kan de verdachte zich vandaag niet heugen. "Ik heb geen idee waar dat overging", geeft hij aan. "Hij is een oude bekende, een soort kennis. Maar ik heb zoveel nummers in mijn telefoon en deze gesprekken zijn inmiddels zo lang geleden dat ik echt niet weet waar we het toen over hadden."

Dat de tweede verdachte Davey naar de plek des onheils gelokt heeft, staat volgens de OvJ als een paal boven water. Maar dat de twee verdachten er het brein achter waren, ontkennen ze in alle toonaarden. Zijn neef mag dan vandaag wel voorkomen, ook zijn kennis is nog steeds verdacht. Volgens de officier wordt zijn zaak "ergens in de komende maanden" behandeld.

In de zaak van vandaag is de eis in ieder geval een onvoorwaardelijke celstraf van 42 maanden met aftrek van voorarrest. De verdachte zit sinds 13 maart vast, dus er zou dan zo'n half jaar vanaf gaan. Het OM vindt dat er sprake is van poging tot moord omdat de verdachte nadacht over de betekenis en de gevolgen van zijn daad.

Ook eist het slachtoffer nog ruim 20.000 euro aan schadevergoeding. Zo heeft hij flink wat medische kosten moeten maken vanwege zijn verwondingen in de periode na de mishandeling. Ook nu nog moet hij af en toe naar het ziekenhuis. Recent nog vanwege een lek in zijn schedel op de plek waar hij geslagen werd. Onderzocht wordt of dat één-op-één toe te schrijven is aan de bijna fatale mishandeling.

De advocaat van de verdachte pleit ervoor dat haar cliënt vrijgesproken wordt. Die cliënt concludeert, als hij tot slot het laatste woord krijgt, dat alles verder wel gezegd is. Op woensdag 4 oktober doet de rechtbank definitief uitspraak.